...

 

Προτεραιότητα στὴν ψυχή μας  Εὐαγγελικὸ καί Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα

 Κυριακῆς 30 Ἰουλίου 2023

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 30 Ἰουλίου 2023, H΄ Ματθαίου (Ματθ. ιδ΄ 14-22)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἶδεν ὁ Ἰησοῦς πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν. ὀψίας δὲ γενομένης προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν· ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ· οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας. ὁ δὲ εἶπε· φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε. καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ ­περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.

 

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ

«Ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν»

Τὸ θαῦμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ μᾶς περιέγραψε ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ξεπερνᾶ κάθε ἀνθρώπινη λογική! Σ᾿ ἕναν ἐρημικὸ τόπο τῆς Γαλιλαίας ὁ Κύριος εὐλόγησε πέντε ψωμιὰ καὶ δύο ψάρια καὶ μὲ αὐτὰ ἔδωσε τροφὴ σὲ χιλιάδες ἀνθρώπους. Ἔφαγαν ὅλοι καὶ χόρτασαν! Εἶναι δὲ ἀδιαμφισβήτητο τὸ θαῦμα αὐτό, διότι εἶχε χιλιάδες αὐτόπτες μάρτυρες. Ἐπιπλέον ἔχει καταγραφεῖ καὶ ἀπὸ τοὺς τέσσερις ἱεροὺς Εὐαγγελιστές, πράγμα ποὺ δείχνει πόση ἐντύπωση προκάλεσε τὸ συγ­κλονιστικὸ αὐτὸ γεγονός!

Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ ὅτι ὁ Κύριός μας ἐπιτέλεσε τὸ θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων καὶ τῶν ἰχθύων. Τὸ ἔκανε, ἐπειδὴ αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι εἶχαν τὸν νοῦ τους ἀπόλυτα προσηλωμένο σ᾿ Ἐκεῖνον καὶ γιὰ νὰ μᾶς διδάξει ὅτι ὀφείλουμε ἀνάλογη ἀφοσίωση νὰ δείχνουμε κι ἐμεῖς στὸν Χριστό. Σ᾿ αὐτὰ τὰ δύο σημεῖα θὰ ἐπιμείνουμε σήμερα.

1. Προσηλωμένοι στὸν Χριστὸ

Ἐπὶ πολλὲς ὧρες, μὲ δίψα πνευματικὴ καὶ λαχτάρα, ἄκουγαν τὴ θεία διδασκαλία τοῦ Κυρίου οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι. Κρέμονταν ἀπὸ τὰ χείλη του. Δὲν λογάριασαν ὅτι ἡ ὥρα εἶχε περάσει καὶ ἄρχισε νὰ σκοτεινιάζει. Δὲν ὑπολόγισαν τὴν κούραση ἀπὸ τὸν δρόμο ποὺ εἶχαν διανύσει, οὔτε τὶς ἀνάγκες τοῦ σπιτιοῦ τους. Δέν μερίμνησαν οὔτε γιὰ τὸ πῶς θὰ τραφεῖ τὸ σῶμα τους, ποὺ ἦταν φυσικὸ νὰ πεινᾶ, ἀφοῦ εἶχαν μείνει ἐπὶ πολλὲς ὧρες νηστικοί. Κανένας δὲν σηκώθηκε νὰ φύγει γιὰ νὰ ἀναζητήσει τροφή. Τοὺς ἔνοιαζε μόνο νὰ τραφεῖ ἡ ψυχή τους. Δὲν χόρταιναν νὰ ἀκοῦν τὸν Χριστό. Εἶχαν ἀφοσιωθεῖ τελείως σ᾿ Ἐκεῖνον.

Ὁ Κύριός μας λοιπὸν «ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς». Τοὺς σπλαχνίσθηκε καί, γιὰ νὰ ἀνταμείψει τὸν πόθο τους, κάλυψε ὄχι μόνο τὶς πνευματικές, ἀλλὰ καὶ τὶς ὑλικές τους ἀνάγκες μὲ τὸν θαυμαστὸ αὐτὸ τρόπο. Ἐπιβεβαίωσε μὲ τὸ θαῦμα του ὅτι πάντοτε προνοεῖ μὲ στοργὴ γιὰ ὅσους Τὸν ἀκολουθοῦν καὶ εἶναι ἀφοσιωμένοι σ᾿ Ἐκεῖνον. Αὐτὸ ὁμολογεῖ κι ὁ ἱερὸς Ψαλμωδός: «Ἀνοίγεις σὺ τὴν χεῖρά σου καὶ ἐμπιπλᾷς πᾶν ζῷον εὐδοκίας» (Ψαλ. ρμδ΄ [144] 16). Ἀρκεῖ καὶ μόνο νὰ ἀνοίξεις τὸ πατρικό σου πλουσιόδωρο χέρι, Κύριε, καὶ χορταίνεις κάθε ζωντανό σου πλάσμα μὲ κάθε τι ποὺ χρειάζεται καὶ ἐπιθυμεῖ.

2. Δὲν θὰ μᾶς λείψει τίποτε

Τὸ συγκλονιστικὸ θαῦμα τοῦ Κυρίου, ποὺ ἀκούσαμε σήμερα στὸ ἱερὸ Εὐαγ­γέλιο, μᾶς διδάσκει ἀσφαλῶς πολλά. Μᾶς τονίζει ὅτι, ὅταν δίνουμε κι ἐμεῖς προτεραιότητα στὴν ψυχή μας, στὰ πνευματικὰ ἀγαθά, τότε ὁ Κύριος θὰ μᾶς χαρίζει καὶ τὰ ὑλικά. Τίποτε δὲν θὰ μᾶς στερήσει ἡ ἀγάπη του. Μᾶς τὸ ἔχει ὑποσχεθεῖ ἄλλωστε: «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ς΄ 33). Νὰ ζητεῖτε πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα τὰ πνευματικὰ ἀγαθὰ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ τότε μαζὶ μὲ τὰ πνευματικὰ θὰ σᾶς δοθοῦν καὶ ὅλα τὰ ἐπίγεια ἀγαθά. Τίποτε δὲν θὰ σᾶς λείψει!

Αὐτὴ ἡ ἀλήθεια εἶναι ἰδιαίτερα ἐπίκαιρη στὴν ἐποχή μας, ποὺ πληθαίνουν τὰ ἐρωτηματικὰ γιὰ τὸ μέλλον καὶ ἡ οἰκονομικὴ ἀβεβαιότητα πιέζει ἀσφυκτικὰ τὴν κοινωνία μας. Ὅσοι ὅμως στήριξαν τὶς ἐλπίδες τους στὸν Κύριο καὶ Τὸν ἀναζητοῦν μὲ πόθο, δὲν θὰ στερηθοῦν κανένα ἀγαθό, ὑλικὸ ἢ πνευματικό. «Οἱ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ» (Ψαλ. λγ΄ [33] 11), ψάλλουμε στὴν ἱερὴ ἀκολουθία τῆς Ἀρτοκλασίας, ἡ ὁποία μᾶς θυμίζει τὸ ἐντυπωσιακὸ θαῦμα τοῦ Κυρίου ποὺ ἀκούσαμε στὴν εὐαγγελικὴ περικοπή, καὶ τὴν εὐλογία του στὴ ζωὴ τοῦ καθενός μας.

Μήπως δὲν ἐπαναλαμβάνεται τὸ θαῦ­μα αὐτὸ σὲ κάθε ἐποχή; Τὸ εἴδαμε στὴν Πατρίδα μας κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Κα­το­χῆς. Τὸ βλέπουμε καὶ σήμερα. Πόσοι φτω­­χοὶ βιοπαλαιστές, πόσοι πιστοὶ πολύτεκνοι οἰκογενειάρχες, παρὰ τὰ πενιχρὰ ἔσοδά τους, ἀπολαμβάνουν πλούσια τὰ ἀγαθὰ τοῦ Θεοῦ, χωρὶς νὰ τοὺς λείπει τίποτε! Βλέπουν τὰ παιδιά τους νὰ ἀποκαθίστανται στὴ ζωή τους καὶ δοξάζουν τὸν πανάγαθο Θεό. Διότι, ὅταν εὐλογεῖ ὁ Θεός, οἱ μαθηματικοὶ ὑπολογισμοὶ διαψεύδονται.

Πόσο ὄμορφα τόνιζε τὴν ἀλήθεια αὐτὴ καὶ ὁ σύγχρονός μας ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: «Στὴν πνευματικὴ ζωὴ κινούμαστε στὸ θαῦμα. Ἕνα σὺν δύο δὲν κάνει πάντα τρία· κάνει καὶ πέντε χιλιάδες καὶ ἕνα ἑκατομμύριο!» («Πάθη καὶ ἀρετές», σελ. 278). Αὐτὰ εἶναι τὰ μαθηματικὰ τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος ποτὲ δὲν ἔπαψε νὰ θαυματουργεῖ καὶ νὰ εὐλογεῖ ὅσους εἶναι ἀφοσιωμένοι σ᾿ Ἐκεῖνον. Ἂς φροντίζουμε λοιπὸν γιὰ τὶς πνευματι­κὲς ἀνάγκες τῆς ψυχῆς μας, ἂς ἔχουμε σὲ πρώτη προτεραιότητα τὸ πῶς θὰ ἀρέσουμε σ᾿ Ἐκεῖνον καὶ τότε ὁ Κύριος θὰ μᾶς χαρίζει πλούσια τὰ ἀγαθὰ καὶ τὴν εὐλογία του στὴν οἰκογένειά μας, στὴν ἐργασία μας, σὲ κάθε βῆμα τῆς ζωῆς.

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Ἰουλίου 2023, Z΄ Ματθαίου (Ρωμ. ιε΄1-7)

10 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοῒ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ. 11 ἐδηλώθη γάρ μοι περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί μου, ὑπὸ τῶν Χλόης ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσι. 12 λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει· ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ Ἀπολλώ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ. 13 μεμέρισται ὁ Χριστός; μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν; ἢ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε; 14 εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβάπτισα εἰ μὴ Κρίσπον καὶ Γάϊον, 15 ἵνα μή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα ἐβάπτισα. 16 ἐβάπτισα δὲ καὶ τὸν Στε­φανᾶ οἶκον· λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον ἐβά­πτισα. 17 οὐ γὰρ ἀπέστειλέ με Χρι­στὸς βαπτίζειν, ἀλλ᾿ εὐαγ­­γελίζεσθαι, οὐκ ἐν σοφίᾳ λό­γου, ἵνα μὴ κενωθῇ ὁ σταυ­ρὸς τοῦ Χριστοῦ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

10 Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, στό ὄνομα τοῦ Κυ­­ρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά ὁμολογεῖτε ὅλοι τήν ἴδια πίστη καί νά μήν ὑπάρχουν μεταξύ σας δι­αι­ρέσεις· ἀλλά νά εἶστε ἁρμονικά ἑνωμένοι, μέ τά ἴδια φρονήματα ὅλοι σας καί μέ τίς ἴδιες γνῶμες καί ἀπο­φά­­σεις. 11 Καί σᾶς κάνω τήν προτροπή αὐτή, διότι πληροφορήθηκα γιά σᾶς, ἀδελφοί μου, ἀπό τό σπιτικό τῆς Χλόης, ὅτι ὑπάρχουν μεταξύ σας φιλονικίες. 12 Καί μ’ αὐτό πού λέω ἐννοῶ αὐτό, ὅτι καθένας ἀπό σᾶς λέει μέ καύχηση: Ἐγώ εἶμαι τοῦ Παύλου· ἐγώ ὅμως, λέει ὁ ἄλλος, εἶμαι θαυμαστής καί μαθητής τοῦ Ἀπολ­λώ. Κι ὁ τρίτος λέει: ἐγώ ἀνήκω στόν Κηφᾶ· κι ἄλλος πά­λι ἰσχυρίζεται: ἐγώ εἶμαι τοῦ Χριστοῦ. Ἔγιναν ἔτσι ὁμά­δες καί μερίδες διάφορες. 13 Κομματιάστηκε λοιπόν ὁ Χριστός; Ἀπευθύνομαι σ’ ὅσους λένε, ἐμεῖς εἴμαστε τοῦ Παύλου, καί τούς ρωτῶ: Μήπως ὁ Παῦλος σταυρώθηκε γιά τή σωτηρία σας; Ἤ μήπως βαπτισθήκατε στό ὄνομα τοῦ Παύλου, ὥστε νά ἀνήκετε πλέον σ’ αὐτόν; 14 Καθώς βλέπω τώρα ποιά κατάχρηση τοῦ ὀνόματός μου κάνετε, εὐχαριστῶ τόν Θεό, διότι προνόησε νά μή βαπτίσω αὐτοπροσώπως κανέναν ἀπό σᾶς, ἐκτός ἀπό τόν Κρίσπο καί τόν Γάιο. 15 Κι ἔτσι τώρα δέν μπορεῖ κανείς νά πεῖ ὅτι στό δικό μου ὄνομα βάπτισα. 16 Βάπτισα ἐπίσης καί τήν οἰκογένεια τοῦ Στεφανᾶ. Ἐκτός ἀπ’ αὐτούς, δέν γνωρίζω ἄν βάπτισα κανέναν ἄλ­λον. 17 Καί δέν ἔκανα κύριο ἔργο μου τό βάπτισμα, διότι ὁ Χρι­στός δέν μοῦ ἀνέθεσε τή διακονία τοῦ Ἀποστόλου γιά νά βαπτίζω, πράγμα πού μπορεῖ νά κάνει κι ἕνας ἁπλός λειτουργός· ἀλλά μέ ἀπέστειλε ὁ Θεός νά κηρύττω τό Εὐαγγέλιο. Καί νά τό κηρύττω ὄχι μέ ἀνθρώπινη τέχνη καί ἀπατηλά ἐπιχειρήματα, γιά νά παρουσιάζεται ἡ διδασκαλία μου σοφή καί λαμπρή, ἀλλά νά τό κηρύττω ἔτσι ὥστε νά μή χά­σει τή θεία του δύναμη τό κήρυγμα γιά τό σταυρικό θά­νατο τοῦ Χριστοῦ.