Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως – Εὐαγγελικὸ καί Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Μαρτίου 2025

 

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Μαρτίου 2025, Κυριακή Γ΄ Νηστειῶν – Σταυροπροσκυνήσεως (Μάρκ. η΄ 34-θ΄1)

34 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυ­χὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐ­­μοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗ­τος σώσει αὐτήν. 36 τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρω­πον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; 37 ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀν­­­τάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 38 ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγί­ων.

1 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

34 Τότε ὁ Ἰησοῦς κάλεσε τά πλήθη τοῦ λαοῦ μαζί μέ τούς μαθητές του καί τούς εἶπε: Ἐκεῖνος πού θέλει νά γίνει δικός μου καί νά μέ ἀκολουθεῖ ὡς μαθητής μου, ἄς διακόψει κάθε φιλία καί σχέση μέ τόν διεφθαρμένο ἀπ’ τήν ἁμαρτία ἑαυτό του κι ἄς πάρει τή σταθερή ἀπόφαση νά ὑποστεῖ γιά μένα ὄχι μόνο κάθε θλίψη καί δοκιμασία, ἀλλά ἀκόμα καί θάνατο σταυρικό, καί τότε ἄς μέ ἀκολουθεῖ μιμούμενος τό παράδειγμά μου. 35 Καί μή διστάσει κανείς νά κάνει τίς θυσίες αὐτές. Δι­ότι ὅποιος θέλει νά σώσει τή ζωή του, θά χάσει τήν πνευματική, εὐτυχισμένη καί αἰώνια ζωή. Ὅποιος ὅμως χάσει καί θυσιάσει τή ζωή του γιά τήν ὁμολογία καί τήν ὑπακοή του σέ μένα καί τό εὐαγγέλιό μου, αὐτός θά σώσει τήν ψυχή του στή μέλλουσα ζωή, ὅπου θά κερδίσει τήν αἰώνια εὐτυχία. 36 Κι ἐκείνη ἡ σωτηρία εἶναι τό πᾶν. Διότι τί θά ὠφελήσει τόν ἄνθρωπο, ἐάν κερδίσει ὅλον αὐτόν τόν ὑλικό κόσμο, καί στό τέλος χάσει τήν ψυχή του; Διότι ἡ ψυχή του, πού εἶναι πνευματική καί αἰώνια, δέν συγκρίνεται μέ κανένα ἀπ’ τά ὑλικά ἀγαθά τοῦ φθαρτοῦ κόσμου. 37 Ἤ, ἐάν ἕνας ἄνθρωπος χάσει τήν ψυχή του, τί μπο­ρεῖ νά δώσει ὡς ἀντάλλαγμα γιά νά τήν ἐξαγοράσει ἀπ’ τήν αἰώνια ἀπώλεια; 38 Κι ἀσφαλῶς θά χάσει τήν ψυχή του ἐκεῖνος πού δέν θά ὑποστεῖ γιά μένα τίς θυσίες αὐτές. Διότι ὁποιοσδήποτε ντραπεῖ ἐμένα καί τά λόγια μου ἐπηρεασμένος ἀπ’ τίς περιφρονήσεις καί τούς χλευ­ασμούς τῶν ἀνθρώπων τῆς γενιᾶς αὐτῆς πού ἀποστά­τησε ἀπ’ τόν πνευματικό της νυμφίο καί εἶναι ἁμαρτωλή, αὐτόν θά τόν ντραπεῖ καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου καί θά τόν ἀποκηρύξει ὡς ξέ­νο, ὅταν θά ἔλθει μέ τούς ἁγίους ἀγγέλους περιβεβλημένος μέ τή δόξα τοῦ Πατρός του.

1 Τούς ἔλεγε ἀκόμη: Σᾶς λέω ἀληθινά ὅτι ὑπάρχουν μερικοί ἀπ’ αὐτούς πού στέκονται ἐδῶ, οἱ ὁποῖοι δέν θά γευθοῦν θάνατο προτοῦ νά δοῦν μετά τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά καταλύεται ἡ παλαιά θεία τάξη καί διαθήκη μέ τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ καί τοῦ ναοῦ της καί μέ τόν διασκορπισμό τοῦ Ἰσραήλ· γιά νά θεμελιωθεῖ μέ δύναμη ἀκαταγώνιστη καί ὑπερφυσική ἡ νέα θεία τάξη στόν κόσμο, τήν ὁποία θά ἐκπροσωπεῖ ἡ Ἐκκλησία ὡς ἄλλη βασιλεία τοῦ Θεοῦ πάνω στή γῆ.

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Μαρτίου 2025, Γ΄ Νηστειῶν – Τῆς Σταυροπροσκυνήσεως (Ἑβρ. δ΄ 14 – ε΄ 6)

14 Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. 15 οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. 16 προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.

ε΄ 1 Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, 2 μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· 3 καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. 4 καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών. 5 οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ’ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε· 6 καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

14 Ἀφοῦ λοιπόν, σύμφωνα καί μέ ὅσα εἴπαμε, ἔχου­με μεγάλο ἀρχιερέα, ὁ ὁποῖος ἔχει πλέον διασχίσει τούς οὐ­ρανούς καί μπῆκε στόν τόπο τῆς αἰώνιας ἀνα­παύ­σε­­­ως, στήν οὐράνια βασιλεία του, ὅπου μᾶς περιμένει, τόν Ἰησοῦ δηλαδή, ὁ ὁποῖ­­ος δέν εἶναι ἕνας ἁπλός ἄν­θρω­πος ἀλλά καί ὁ Υἱός τοῦ Θε­οῦ, ἄς κρατοῦμε καλά τήν ὁμολογία τῆς πίστε­ώς μας πρός αὐτόν. 15 Καί μήν περάσει ποτέ ἀπό τό νοῦ μας ὅτι, ἀφοῦ αὐτός εἶναι τώρα στούς οὐρανούς, δέν θά δείξει ἐνδιαφέρον γιά μᾶς. Διότι δέν ἔχουμε ἀρχιερέα πού νά μήν μπορεῖ νά μᾶς συμπαθήσει στίς ἠθικές καί φυσικές ἀδυναμίες μας, ἐπειδή τάχα δέν γνωρίζει τά ὅσα μᾶς συμβαίνουν ἤ ἐπειδή ὑψώθηκε τόσο πολύ· ἀλλά ἔχουμε ἀρχιερέα ὁ ὁποῖος ἔχει ἀντιμετωπίσει πειρασμούς μ’ ὅλους τούς τρόπους πού μπορεῖ νά δοκιμασθεῖ ἡ ἀνθρώπινη φύ­ση. Ἔχει ἀντιμετωπίσει πειρασμούς ἐξολοκλήρου ὅμοια μ’ ἐμᾶς, χωρίς ὅμως νά ὑποπέσει σέ καμία ἁμαρτία. 16 Ἀφοῦ λοιπόν τέτοιος εἶναι ὁ ἀρχιερέας μας, ἄς πλησιάζουμε μέ θάρρος καί ἄφοβη ἐμπιστοσύνη στό βασιλικό του θρόνο, ἀπό τόν ὁποῖο πηγάζει ἡ χάρις. Ἄς πλησιάζουμε σ’ αὐτόν γιά νά λάβουμε συγχώρηση γιά τίς ἁμαρτίες μας καί γιά νά βροῦμε εὔνοια καί δωρεές πού θά μᾶς δώσουν ἄμεση βοήθεια σέ κάθε κρίσιμη ὥρα πειρασμοῦ.

ε΄ 1 Θά βροῦμε ἔλεος, χάρη καί βοήθεια ἀπό τόν μεγάλο καί εὔσπλαχνο ἀρχιερέα μας. Διότι κάθε ἀρ­χιερέας στή λευϊτική ἱερωσύνη τῶν Ἰουδαίων ξεχωρίζεται ἀπό τούς ἀνθρώπους καί ἐγκαθίσταται ἀρχιερέας στά ἔργα τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ γιά τήν ὠφέλεια τῶν ἀνθρώπων, γιά νά προσφέρει καί δῶρα καί θυσίες γιά τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ. 2 Καί μπορεῖ ὁ ἀρχιερέας τῶν Ἰουδαίων νά δείχνει συμπάθεια καί ἀνοχή σ’ ὅσους ἁμαρτάνουν ἀπό ἄγνοια καί πλάνη, ἐπειδή κι αὐτός ὡς ἄνθρωπος ἔχει ἐπάνω του ἠθική ἀσθένεια καί ἀνθρώπινες ἀδυναμίες. 3 Καί ἐξαιτίας τῆς ἀσθένειας καί τῆς ἐνοχῆς του αὐτῆς ὀφείλει σύμφωνα μέ τίς διατάξεις τοῦ νόμου, ὅπως προσφέρει θυσία γιά χάρη τοῦ λαοῦ, ἔτσι νά προσφέρει θυσία καί γιά τόν ἑαυτό του, γιά νά συγχωρηθοῦν οἱ ἁμαρτίες του. 4 Ἐπίσης κανείς δέν παίρνει ἀπό μόνος του τήν ὑψηλή τιμή τῆς ἀρχιερωσύνης, ἀλλά τή δέχεται ὅταν καλεῖται ἀπό τόν Θεό· ὅπως κλήθηκε στό ἀξίωμα αὐτό ἀπό τόν Θεό καί ὁ Ἀαρών. 5 Ἔτσι καί ὁ Χριστός δέν δόξασε μόνος του τόν ἑαυτό του μέ τό νά γίνει ἀρχιερέας, ἀλλά τόν δόξασε ὁ Θεός Πατήρ, ὁ ὁποῖος τοῦ εἶπε: Υἱός μου εἶσαι ἐσύ. Ἐγώ σέ γέννησα σήμερα, ὅταν σοῦ ἔδωσα τήν ἀνθρώπινη φύ­ση καί τή δόξασα μέ τήν Ἀνάστασή σου καί τήν ἐν­θρό­νισή σου στά δεξιά μου. 6 Ὅπως καί σ’ ἄλλο σημεῖο τῆς Ἁγίας Γραφῆς λέει: Ἐσύ εἶσαι ἱερέας αἰώνιος σάν τόν Μελχισεδέκ. Γιά τό πρό­σωπο αὐτό παρασιωπᾶται σκόπιμα στήν Ἁγία Γρα­φή ἡ γενεαλογία καί ὁ θάνατός του, γιά νά εἶναι σύμβολο καί προτύπωση τῆς παντοτινῆς βασιλείας καί τῆς ἱερω­σύ­νης σου.