Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκ. Συνόδου – Εὐαγγελικὸ καί Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Ἰουνίου 2025

 

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Ἰουνίου 2025, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκ. Συνόδου (Ἰω. ιζ΄ 1-13)

Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰη­σοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐ­ρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, 2 καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξ­ουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. 3 αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν. 4 ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω· 5 καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. 6 Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνο­μα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι.

 

 7 νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· 8 ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλ­θον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 9 Ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, 10 καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. 11 καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς.

 

12 ὅτε ἤμην μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώ­λε­το εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπω­λεί­ας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρω­θῇ. 13 νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κό­σμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Αὐτά εἶπε ὁ Ἰησοῦς στούς μαθητές του κι ἔπειτα σήκωσε τά μάτια του στόν οὐρανό καί εἶπε: Πά­τερ, ἦλθε ἡ ὥρα πού ἡ σοφία σου ὅρισε γιά νά πάθω καί νά θυσιασθῶ. Δέξου τή θυσία τοῦ Πάθους μου καί δόξασε τόν Υἱό σου καί ὡς πρός τήν ἀνθρώπινη φύση του· γιά νά σέ δοξάσει καί ὁ Υἱός σου μέ τήν ἀπο­λύ­τρω­ση καί τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, ἡ ὁποία θά ὁλο­­­κληρωθεῖ μέ τή θυσία του αὐτή καί μέ τήν αἰώνια ἀρ­χι­­ε­­ρατική μεσιτεία του πού θά ἀκολουθήσει μετά ἀπ’ αὐτή. 2 Δόξασε τόν Υἱό σου σύμφωνα μέ τήν ἐξουσία πού τοῦ ἔδωσες πάνω σ’ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, γιά νά δώσει ζωή αἰώνια ὡς αἰώνιος ἀρχιερέας καθισμένος στά δεξιά σου σ’ ὅλο τό πλῆθος ἐκεῖνο πού τοῦ ἔδωσες καί οἱ ὁποῖοι πίστεψαν σ’ αὐτόν. 3 Αὐτή εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, τό νά γνωρίζουν οἱ ἄν­θρωποι συ­νεχῶς ὅλο καί περισσότερο ἐσένα, τόν μό­­νο ἀληθινό Θεό, καί τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν ὁποῖο ἀπέ­στειλες στόν κόσμο, ἔχοντας ζωντανή ἐπικοινωνία μέ σένα καί ἀπο­­λαμ­βάνοντας τίς ἄπειρες τελειότητές σου. 4 Ἐγώ γνωστοποίησα τό ὄνομά σου στούς ἀνθρώ­πους καί ὑπάκουσα τελείως στό θέλημά σου, κι ἔτσι σέ δόξα­σα πάνω στή γῆ. Καί μέ τή θυσία μου, τήν ὁποία θά προ­σφέρω σέ λίγο πάνω στό σταυ­ρό, ὁλο­κλήρωσα τε­λεί­ως τό ἔργο πού μοῦ ἔδωσες νά ἐπι­τελέσω. 5 Καί τώρα πού ἡ ἐπίγεια ἀποστολή μου τελείωσε, ἀνά­δει­ξέ με μέ τήν Ἀνάσταση καί τήν Ἀνάληψή μου αἰώνιο ἀρχιερέα καί δόξασέ με καί ὡς ἄνθρωπο ἐσύ, Πάτερ, δίπλα σου, μέ τή δόξα πού εἶχα κοντά σου προτοῦ νά δη­μιουργηθεῖ ὁ κόσμος. 6 Φανέρωσα τό ὄνομά σου κι ἔκανα γνωστές τίς ἄπει­ρες τελειότητές σου στούς ἀνθρώπους πού ἀπέ­σπα­σες ἀπό τούς κόλπους τοῦ κόσμου καί τούς ἔδω­σες σέ μένα. Ἡ πρόθεσή τους ἦταν ἀγαθή καί γι’ αὐτό ἦταν δι­­κοί σου. Ἐσύ τούς ἔδωσες σέ μένα, κι αὐτοί τή­ρησαν τό λόγο σου, τόν ὁποῖο τούς ἀποκάλυψα

 

. 7 Τώρα ἔμαθαν τελειότερα καί πείσθηκαν ὅτι ἡ διδασκα­λία μου καί τά ἔργα μου καί ὅλα γενικότερα ὅσα μοῦ ἔδω­σες προέρχονται ἀπό σένα. 8 Καί ἀπόδειξη ὅτι ἔλαβαν τήν πληροφορία καί τή γνώση αὐτή εἶναι: ὅτι τούς λόγους πού μοῦ ἔδω­­σες γιά νά τούς ἀποκαλύψω στούς ἀνθρώπους, ἐγώ τούς παρέδωσα σ’ αὐτούς μέ τή δι­­­­δα­­­­σκαλία μου, καί αὐ­τοί τούς πα­­ρέ­­­­­­λαβαν καί τούς ἀποδέχθηκαν. Καί ἀπέ­κτη­σαν πράγματι τή βεβαιότητα καί τήν πεποίθηση ὅτι γεννήθηκα καί βγῆ­κα ἀπό τούς κόλπους σου, καί πίστεψαν ὅτι ἐσύ μέ ἀπέ­­­στει­λες στόν κόσμο. 9 Ἐγώ, πού τόσο ἐργάστηκα γιά νά τούς ὁδηγήσω στήν ἀληθινή αὐτή γνώση καί πίστη, σέ παρακαλῶ γι’ αὐ­τούς ὡς μέγας ἀρχιερέας καί μεσίτης. Δέν σέ πα­ρα­­κα­­λῶ τή στιγμή αὐτή γιά τόν κόσμο τῆς ἀπιστίας καί τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά σέ παρακαλῶ γιά κείνους πού μοῦ ἔδω­­­­­σες· διότι, ἐνῶ μοῦ τούς ἔδωσες, δέν παύουν νά εἶ­­ναι δικοί σου. 10 Καί ὅλα ὅσα ἀνήκουν σέ μένα δικά σου εἶναι, ὅπως καί τά δικά σου εἶναι δικά μου. Κι αὐτοί λοιπόν δικοί σου ἦταν καί ἔγιναν δικοί μου· ἀλλά καί ὡς δικοί μου ἐξα­κολουθοῦν νά εἶναι δικοί σου. Κι ἐγώ ἔχω δοξασθεῖ ἀπό αὐτούς, διότι ἀναγνώρισαν τή θεϊκή μου φύση καί πίστεψαν σέ μένα. 11 Ἐγώ βέβαια δέν θά εἶμαι πλέον στόν κόσμο, ὅπως μέχρι τώ­ρα, μέ τή σωματική μου παρουσία, γιά νά τούς ἐν­θαρ­­­­­ρύνω καί νά τούς ἐνισχύω μ’ αὐτή. Αὐτοί ὅμως θά εἶναι στόν κόσμο, διότι δέν ἐπιτέλεσαν ἀκόμη τήν ἀπο­­­στολή τους. Ἐγώ ἔρχομαι σέ σένα. Πάτερ ἅγιε, φύ­­­λαξέ τους μέ τήν πατρική σου προστασία καί δύνα­μη, τήν ὁποία ἔδωσες καί σέ μένα· ἔτσι ὥστε νά πα­ρα­­­μείνουν ἑνωμένοι μαζί μου καί μεταξύ τους καί νά εἶ­­­­­ναι μέ τήν ἀγάπη καί τήν ὁμοφροσύνη ἕνα πνευματικό σῶμα, ὅπως εἴμαστε ἕνα κι ἐμεῖς πού ἔχουμε τήν ἴδια οὐ­­­σία καί φύση.

 

 12 Ὅταν ἤμουν μαζί τους στόν κόσμο, ἐγώ τούς φύλαγα μέ τήν πατρική καί ἰσχυρή προστασία σου. Αὐτούς πού μοῦ ἔδωσες τούς φύλαξα, καί κανείς ἀπ’ αὐτούς δέν χάθηκε παρά μόνο ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας, ὁ προδότης Ἰούδας, ὁ ὁποῖος χάθηκε κι ἔτσι ἐκπληρώθηκαν καί ἐπαληθεύθηκαν οἱ προφητεῖες τῆς Ἁγίας Γραφῆς. 13 Τώρα ὅμως ἔρχομαι σέ σένα. Καί τά λέω αὐτά μπροστά τους, ἐνῶ βρίσκομαι ἀκό­μη στόν κόσμο αὐτόν, γιά νά τʼ ἀκούσουν κι αὐτοί, ὥστε, ἔχοντας τή βε­βαιότητα ὅτι ἐσύ πλέον θά τούς προστατεύεις, νά ἔχουν μέσα τους τέλεια τή χαρά πού αἰσθάνομαι τώρα κι ἐγώ διότι ἐπανέρχομαι κοντά σου.

 

 Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Ἰουνίου 2025, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκ. Συνόδου (Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36)

16 ἔκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρο­νοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεν­τηκοστῆς γενέσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα. 17 Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμ­ψας εἰς Ἔφεσον μετε­κα­λέ­­σατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. 18 ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτόν, εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἐπίστασθε, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ᾿ ἧς ἐπέβην εἰς τὴν Ἀσίαν, πῶς μεθ᾿ ὑμῶν τὸν πάντα χρόνον ἐγε­νόμην,

28 προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιή­σατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. 29 ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· 30 καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀ­­­­­να­­­­­­­­στήσονται ἄνδρες λα­λοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀ­­πί­σω αὐτῶν. 31 διὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον. 32 καὶ τὰ νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ τῷ δυναμένῳ ἐποικοδομῆσαι καὶ δοῦναι ὑμῖν κληρονομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν. 33 ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱματισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύ­μησα· 34 αὐτοὶ γινώσκετε ὅτι ταῖς χρείαις μου καὶ τοῖς οὖσι μετ᾿ ἐμοῦ ὑπηρέτησαν αἱ χεῖρες αὗται. 35 πάντα ὑπέδειξα ὑμῖν ὅτι οὕτω κοπιῶντας δεῖ ἀν­τι­λαμβάνεσθαι τῶν ἀσθε­νούντων, μνημονεύειν τε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου Ἰη­σοῦ, ὅτι αὐτὸς εἶπε· μακάριόν ἐστι μᾶλλον διδόναι ἢ λαμβάνειν. 36 καὶ ταῦτα εἰπών, θεὶς τὰ γόνατα αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

16 Πλεύσαμε κατευθείαν στή Μίλητο, διότι ὁ Παῦ­λος ἀπο­­φά­σισε νά παρακάμψει μέ τό πλοῖο τήν Ἔφεσο καί νά μήν ἀποβιβασθεῖ σ’ αὐτήν, γιά νά μήν τοῦ συμβεῖ ν’ ἀργοπορήσει στήν Ἀσία. Διότι βιαζόταν νά εἶναι στά Ἱεροσόλυμα, ἐάν τοῦ ἦταν δυνατό, τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. 17 Ἀπό τή Μίλητο λοιπόν ἔστειλε ἀνθρώπους στήν Ἔφεσο καί κάλεσε τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας νά ἔλθουν νά τόν συναντήσουν. 18 Κι ὅταν ἦλθαν κοντά του, τούς εἶπε: Ἐσεῖς γνωρίζετε καλά πῶς συμπεριφέρθηκα ἀπέναντί σας ὅλο τό χρονικό διάστημα τῆς ἐδῶ παραμονῆς μου ἀπό τήν πρώ­τη μέρα πού πάτησα τό πόδι μου στήν Ἀσία.

28 Προσέχετε λοιπόν τόν ἑαυτό σας, πῶς θά συμ­πε­ριφέρεσθε καί τί θά διδάσκετε. Προσέχετε καί ὅλο τό πνευματικό σας ποίμνιο, στό ὁποῖο τό Ἅγιον Πνεῦ­μα σᾶς τοποθέτησε ἐπισκόπους γιά νά ποιμαίνετε τήν Ἐκ­κλησία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ὁ Κύριος ἔσωσε καί κατέστησε κτῆμα του μέ τό δικό του αἷμα. 29 Προσέχετε, διότι ἐγώ τό γνωρίζω, μετά τήν ἀναχώ­ρη­σή μου θά εἰσβάλουν ἀνάμεσά σας ψευδοδιδάσκα­λοι καί πλάνοι σάν ἄγριοι καί σκληροί λύκοι πού θά διαρπάζουν ἀλύπητα τό ποίμνιο βλά­πτο­ντας καί ἀφα­νί­­ζοντας τίς ψυχές τῶν λογικῶν προβά­των. 30 Ἀκόμη κι ἀπό σᾶς τούς ἴδιους θά ἐμφανιστοῦν ἄν­θρω­­ποι πού θά διδάσκουν διδασκαλίες οἱ ὁποῖες θά δια­­στρέφουν τήν ἀλήθεια, γιά νά ἀποσποῦν τούς μα­θη­τές ἀπό τόν εὐθύ δρόμο τῆς ἀλήθειας, νά τούς παρα­σύρουν πίσω τους καί νά τούς κάνουν ὀπαδούς τους. 31 Γι’ αὐτό νά προσέχετε καί νά εἶστε ἄγρυπνοι, ἔ­χο­ντας ὡς παράδειγμα ἐμένα· καί νά θυμάστε ὅτι γιά μιά τριετία συνεχῶς νύχτα καί μέρα δέν σταμάτη­σα νά νουθετῶ μέ δάκρυα τόν καθένα σας ξεχωριστά. 32 Καί τώρα σᾶς ἐμπιστεύομαι, ἀδελφοί, στό Θεό καί στό λόγο πού ἡ χάρη του μᾶς ἀποκάλυψε. Αὐτός ὁ λόγος του θά σᾶς προφυλάξει ἀπό κάθε πλάνη καί διαστροφή. Σᾶς ἐμπιστεύομαι στό Θεό, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά συνεχίσει τήν οἰκοδομή σας καί νά σᾶς δώσει κληρο­νο­μιά τόν οὐρανό μαζί μέ ὅλους αὐτούς πού προόδευσαν στόν ἁγιασμό πού τούς χάρισε ὁ Ἰησοῦς Χριστός. 33 Ἀσήμι ἤ χρυσάφι ἤ ρουχισμό, τίποτε ἀπό αὐτά δέν ἐπιθύμησα. 34 Ἐσεῖς οἱ ἴδιοι γνωρίζετε ὅτι γιά τίς ἀνάγκες τίς δικές μου καί γιά τίς ἀνάγκες ἐκείνων πού ἦταν μαζί μου ὑπη­ρέ­τησαν τά ροζιασμένα αὐτά χέρια. 35 Μέ κάθε τρόπο σᾶς ἔδωσα τό παράδειγμα ὅτι πρέπει νά ἐργάζεσθε ἔτσι σκληρά γιά νά προλαβαίνετε κά­θε σκαν­­­­­δα­λισμό τῶν ἀδύναμων ἀδελφῶν, καί νά τούς βο­η­­θᾶτε νά γίνουν δυνατοί πνευματικά. Ἀλλά καί νά θυ­­­μά­­­­­­­­­­στε τά λόγια τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, πού εἶχε πεῖ: Εἶναι καλύτερο νά δίνει κανείς παρά νά παίρ­νει, ἀκόμη καί ὅταν δικαιοῦται νά πάρει. Αὐτό καθιστᾶ τόν ἄν­­θρωπο περισσότερο εὐτυχή. 36 Κι ἀφοῦ τά εἶπε αὐτά, γονάτισε καί προσευχήθηκε μαζί μέ ὅλους αὐτούς.