Ο Άγιος Παντελεήμων και η πνευματική μας υγεία.
Με την ιατρική του σοφία λοιπόν, αλλά ιδιαίτερα με την φώτιση του Θεού, ο άγιος Παντελεήμων θεράπευε πολλούς ασθενείς και μάλιστα θεράπευε δύσκολες περιπτώσεις ασθενών, που οι άλλοι ιατροί δεν μπορούσαν να τις θεραπεύσουν. Αλλά αυτό που πρέπει να μας κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι ο ιατρός Παντελεήμων εξασκούσε το έργο του χωρίς να ζητάει αμοιβή. Ήταν και αυτός ανάργυρος. Ο ίδιος αναζητούσε περιπτώσεις ασθενών, και μάλιστα φτωχών ασθενών, για να προσφέρει σ’ αυτούς χωρίς αμοιβή την θεραπεία τους. Είχε πολλή αγάπη, πολύ έλεος! Γι’ αυτό και ενώ πρώτα το όνομά του ήταν Παντελέων, όμως έπειτα, για την πολλή του αγάπη, για την πολλή του ελεημοσύνη, τον ονόμασαν «Παντελεήμονα»!
Αλλ’ ενώ, αγαπητοί μου, ο άγιος ήταν ιατρός και όχι ιερωμένος, ενώ είχε τόσο πολύ εργασία, γιατί όλοι έτρεχαν σ’ αυτόν για θεραπεία, όμως πάντοτε, όλη…….
…………..
….τον Θεό. Αυτοί είναι οι άγιοι, αδελφοί μου. Αφού πέρασαν το στάδιο θεραπείας τους, της άσκησής τους δηλαδή και του αγώνα τους για τον καθαρμό της ψυχής τους, λάμπουν τώρα από υγεία. Κοιτάξτε τα εικονίσματά τους εδώ στην Εκκλησία! Κοιτάξτε ομορφιές, κοιτάξτε φωτοστέφανα και λαμπρές μορφές. Είναι η δόξα που γεύονται στον ουρανό. Χριστιανοί μου, ο Παντελεήμων Χριστός μας καλεί στο ιατρείο Του, την αγία Του Εκκλησία, για να μας θεραπεύσει. Μή λέμε, όπως λένε πολλοί, «δεν έχω τίποτα» και «δεν έχω τίποτα». Έχουμε πολλά καρκινώματα μέσα μας – τα αμαρτωλά μας πάθη εννοώ. Όλοι μας πρέπει να πάρουμε τα «φαρμακάκια» μας, για να βρούμε την ψυχική μας υγεία και να απολαύσουμε την δόξα της Βασιλείας του Θεού. Ένας άρρωστος που πονάει δεν μπορεί να απολαύσει ευχάριστα ένα ωραίο άκουσμα και θέαμα. Και όταν λοιπόν είναι αρρωστημένη η ψυχή μας από τα ψυχικά πάθη, δεν θα μπορούμε να αντέξουμε την λαμπρότητα και τις χαρές του Παραδείσου. Γιατί αυτές οι χαρές είναι για τους καθαρούς, είναι για τους πνευματικά υγιείς.
Σας εύχομαι, αγαπητοί μου, την υγεία σας, και την σωματική, αλλά και την πνευματική σας υγεία. Ας βοηθήσει και για τις δύο υγείες ο άγιος Παντελεήμων, που εορτάζουμε. Τέλος, σας δίνω μία προσευχή, που βρήκα γραμμένη σε ένα λειτουργικό βιβλίο. Στην προσευχή αυτή ο αμαρτωλός ονομάζει τον εαυτό του «παντλήμονα», πολύ δυστυχισμένο δηλαδή. Αλλά θαρρεύει και καταφεύγει στον παντελεήμονα Χριστό, στον Οποίο ομολογεί την αμαρτία του και τον παρακαλεί να έχει καλά τέλη. Λέγει ακριβώς η προσευχή: «Τέλος αγαθόν, Χριστέ Παντελεήμον, δός μοι δέομαι του βίου ο παντλήμων· εις Σε γάρ θαρρώ αδιστάκτω καρδία, εί και ήμαρτον εν γνώσει και αγνοία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου