Ο πόλεμος του σατανά και ο θείος έρωτας.
της Ράνιας Γάτου, Ποιήτριας - Δοκιμιογράφου - Εικαστικού
«Όσο αιώνιος είναι ο Βασιλιάς των όλων, με βασιλεία που δεν έχει αρχή ούτε τέλος, τόσο ο ζήλος εκείνων που αγωνίζονται θεληματικά γι αυτόν και για τις αρετές γίνεται πιο επικερδής» (Άγιος Ιωάννης ο Καρπάθιος- Από τη φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών).
Κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη Τρία είναι τα εξαίρετα και μεγαλύτερα έργα οπού έκαμε ο Θεός: πρώτον η δημιουργία του νοητού κόσμου, δεύτερον η δημιουργία του αισθητού κόσμου και τρίτον η ένσαρκος οικονομία του Θεού Λόγου.
Είναι ορθή πράξη η εξόρυξη του πνεύματος της διαφθοράς των παθών μας στη θεία γνώση της μεγαλοσύνης του θεού.
« Και έγινε σάρκα μου, όπως του Νεεμάν του Σύρου (Δ’ βας. 5,1-14), σαν τη σάρκα των νηπίων, γιατί λούστηκα στον Ιορδάνη της θείας γνώσεως. Και έγινα απλός στους τρόπους με τη χάρη του θεού, ελευθερωμένος από τη θέληση του φιδιού διαβόλου και από το πλήθος των πανούργων και υλοφρόνων λογισμών της κακίας που είχα αποκτήσει πρωτύτερα αντίθετα με τη φύση μου.»
«Με φυσικό και όμοιο τρόπο σωφρονισμένοι από τη δικαιοσύνη των αγγέλων. «Ακίνητοι εις την κακίαν και άτρεπτοι», όπως μας αναφέρει ο μέγας της Θεσσαλονίκης Γρηγόριος, ας μεταχειριστούμε με αγαθότητα το θείο έλεος και την θεία αγάπη του θεού. «Περί ων λέγει ο Δαβίδ: έλεον και κρίσιν ασομαί σοι Κύριε».
Υπερασπιστές του έυρους της χοροστασίας των αγγέλων «των πυρίνων και αΰλων Αρχιστρατήγων», με κάθε τρόπο ενάντιοι στον αποστάτη διάβολο και λειτουργοί της διακονίας της θείας οικονομίας των Θρόνων, των Χερουβείμ και των Σεραφείμ.
Καθώς ο λόγος του Αγίου Γρηγορίου Νύσση μας προτρέπει: « να νικήση ο Θεός τα εναντία με τα εναντία: την υπερηφάνειαν με την ταπείνωσιν, την δόξαν με την ατιμίαν, την δύναμιν με την ασθένειαν, την σοφία με την μωρίαν».
Ενώ η τυραννία του διαβόλου παρουσιάζεται στη συνείδηση του ανθρώπου με μια παραμορφωμένη αμηχανία και με μια αφόρητη αισχύνη έναντι του θείου λόγου.
Οι βδελυροί δαίμονες είναι βαρυφορτωμένοι με τη στυγνή υπερηφάνεια. Οι σκληρές επιθέσεις του φθόνου τους τυφλώνουν με μανία τον άνθρωπο.
Οι απερίγραπτες οδύνες και οι κακουχίες στριμώχνουν και οδηγούν στον θάνατο των πειρασμών και των θλίψεων τις νικημένες ψυχές από την αμαρτία.
Η αισχρή και αβάσταχτη παράνοια της απελπισίας του σύγχρονου ανθρώπου έγκειται σε αδυναμίες που ανάγονται σε βαριές βλασφημίες της αποστασίας του ανθρώπου.
Οι ολέθριοι δαίμονες αρπάζουν την ψυχή και την θρονιάζουν στον σατανά. Η εμφανής στροφή των ανθρώπων, ανεξάρτητα από το κοινωνικό status τους, προς τα έργα του Σατανά (από τη διάπραξη βαρύτατων αμαρτιών μέχρι τη σατανολατρεία και διαβολοπραξία) στην εποχή μας, πολλαπλασιάζει την φυγή του ανθρώπου, προς αιώνια απώλειά του, από τον Αληθινό Θεό, τον Άγιο Τριαδικό Θεό.
«Ο Κύριος θα κάνει σαν χάλκινο τόξο τους βραχίονες σου και θα σε αναδείξει δυνατό, πρόθυμο και ρωμαλέο εναντίον του αντιπάλου σου και θα ρίξει κάτω από τα πόδια σου όλους εκείνους που επαναστατούν εναντίον σου (Ψαλμ. 17,40)».
Και ο θεός μοίρασε τα έθνη στους αγγέλους. Ο αρχάγγελος Μιχαήλ στάθηκε ο αόρατος μεσίτης και διάκονος μέσω του οποίου έδωσε ο Θεός το νόμο στον Μωυσή εν τω όρει τω Σινά.
«Διότι, αν ο νόμος εδόθη διά των άλλων Αγγέλων, ως λέγει ο Παύλος: ει ο δι’ Αγγέλων λαληθείς λόγος και πάλιν: τι ουν ο νόμος;.., διαταγής δι’ Αγγέλων εν χειρι μεσίτου , πόσο μάλλον εδόθη διά του Αρχαγγέλου αυτών Μιχαήλ;» (Διονύσιος Αεροπαγίτης).
Ο θείος Μιχαήλ και ο ιερός Γαβριήλ κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη στάθηκαν οι εξαίρετοι υπηρέτες των εξαίρετων ενεργειών και έργων του Παντοδυνάμου Θεού!
Ενώ διευκρινίζει ο άγιος: “Δύο είναι κατά τους Θεολόγους οι κυριότερες ενέργειες και τα εξαίρετα προσόντα και ιδιώματα του άγιου θεού: το εν η δικαιοσύνη, ήτις και απονομία και κρίσις ονομάζεται, και το άλλο η Αγαθότης, ήτις και χρηστότης και ευσπλαχνία και έλεος ονομάζεται».
Σύμφωνα με τον άγιο Πρόκλο έπρεπε ο αρχάγγελος Γαβριήλ να γίνει ο πρώτος λειτουργός του θεανθρώπου λόγου.
Καθώς είναι και ο πρώτος που μεταφέρει τον κοσμοσωτήριο ασπασμό «Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου