...

 

«Ένα διαφορετικό ρεβεγιόν!»

Του Πρεσβυτέρου Νικολάου Γονιδάκη
εφημ. Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Νέων Παγασών Βόλου

---

Σε δύο μέρη, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, χωρίζεται η Ευαγγελική περικοπή μας σήμερα. Πρόκειται για το πρώτο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, αναφέροντάς μας, πρώτα απ’ όλα, την γενναιολογία του Χριστού και έπειτα, εν τάχει, αυτό το ίδιο το γεγονός της γεννήσεώς Του.

Μας προβάλλει όλα αυτά τα ονόματα, όλες αυτές τις γενεές έτσι ώστε και εμείς να μάθουμε την καταγωγή, τη ρίζα του Χριστού, αλλά και όλοι όσοι τολμούν να Τον αμφισβητούν ως το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος ως τον Υιό του Θεού Λόγου, να μην μπορούν σε καμία των περιπτώσεων να τον αμφισβητήσουν έστω ιστορικά.

Τι σημαίνει αυτό; Όπως και να προσπαθούν να Τον πολεμήσουν, να Τον μειώσουν και να Τον απαξιώσουν δεν μπορούν να μην Τον αναγνωρίσουν ως ένα υπάρχον πρόσωπο της ιστορίας.

Έπειτα, μας αναφέρει το περιστατικό της γεννήσεώς Του και οι Πατέρες ονομάζουν αυτήν την εορτή, αυτά τα γενέθλια ως την Μητρόπολη των εορτών, διότι από εκείνη τη στιγμή ο ίδιος ο Θεός ευρίσκεται ανάμεσά μας. Το σχέδιο πλέον της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους είχε μπει σε δράση.

Η επανένωση Θεού και ανθρώπων ήταν γεγονός, αφού ο Ίδιος απλώνει το χέρι Του προς εμάς, ζητά απεγνωσμένα να μας σώσει και μας διδάσκει με τη στάση Του τον σωτήριο δρόμο της ταπείνωσης.

Αυτό το βλέπουμε και από την ίδια την εξέλιξη του Μεσσία στον κόσμο. Καθ' όλη τη διάρκεια της επίγεια ζωής Του, κινούνταν, δρούσε, δίδασκε και φερόταν με έναν τρόπο διδακτικό για εμάς, καταλήγοντας ο Ίδιος να θυσιαστεί διά του μαρτυρικού Σταυρού διά να άρει στις πλάτες Του με το αίμα και τις πληγές Του όλα τα δικά μας αμαρτήματα απαρχής δημιουργίας του κόσμου, από τον Αδάμ και την Εύα.

Προσέξτε, δίνοντας σημασία σε κάτι, ακόμα και αυτή ίδια η γέννηση του Χριστού δίχως όλη αυτή την πορεία που προαναφέραμε και εν κατακλείδι την Ανάσταση, δεν θα είχε καμία σημασία σαν ημέρα.

Εορτάζουμε αυτά τα γενέθλια διότι από εκεί ξεκίνησε η λύτρωση των ανθρώπων έχοντας ως κεντρικό θέμα την σωτηρία μέσω της σταυροαναστάσιμης πορείας που ακολούθησε. Αν δεν υπήρχε Ανάσταση δεν θα υπήρχε κανένας εορτασμός όπως η εορτή που θα πανηγυρίσουμε σε λίγες μέρες.

Αδελφοί μου, πλησιάζοντας, λοιπόν, σε αυτό το τόσο σημαντικό γεγονός της Ενανθρωπήσεως του Κυρίου μας, να διδαχθούμε πρώτα απ’ όλα την ταπείνωση.

Με αυτή να πορευθούμε αυτές τις Άγιες ημέρες, συγχωρώντας και αποκαταστώντας τις σχέσεις μας με όλους τους αδελφούς μας. Να προετοιμαστούμε έστω κι αυτή την τελευταία στιγμή, όσοι δεν το έχουμε κάνει, εξομολογούμενοι τα πάθη και τις αμαρτίες μας έτσι ώστε να αποτινάξουμε οτιδήποτε μας κρατάει μακριά από τη φάτνη, η οποία γέννησε την ίδια τη ζωή.

Τέλος, να αναρωτηθούμε διά το πώς θα εορτάσουμε; πώς θα χαρούμε; πώς θα διασκεδάσουμε; πώς θα κάνουμε το πολυπόθητο ρεβεγιόν; πολύ απλά, κάνοντας ένα μεγάλο δώρο στον εαυτό μας, ένα δώρο που δεν παλιώνει, δεν τελειώνει και δεν αντικαθίσταται, τον ίδιο τον Χριστό ζώντα και σώζοντα, συναντώντας τον εδώ, στον δικό Του χώρο, την Εκκλησία Του, σ’ ένα διαφορετικό ρεβεγιόν υπερουράνιο, φωτοφόρο και πάνω απ’ όλα ατελεύτητο εις τους αιώνας.

Αμήν.

Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα!

ΠΗΓΗ:ROMFEA.GR