...

 

Μὲ τὸ ζύγι τῆς ἀγάπης

 Εὐαγγελικὸ καί   Ἀποστολικὸ  Ἀνάγνωσμα

 Κυριακῆς 19 Φεβρουαρίου 2023

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 19 Φεβρουαρίου 2023, Τῆς Ἀπόκρεω (Ματθ. κε΄ 31-46)

Eἶπεν ὁ Κύριος· ὅταν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάν­τες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐ­τοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου ­δόξης αὐ­τοῦ, καὶ συναχθή­σεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐ­­­τοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, καὶ στήσει τὰ μὲν ­πρόβατα ἐκ δε­ξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογη­μένοι τοῦ πατρός μου, ­κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμα­σμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ κα­­ταβολῆς κό­σμου. ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐ­δώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐ­πο­τίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνη­γάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ­ἤλθετε πρός με. τότε ἀποκριθήσον­ται αὐτῷ οἱ δίκαιοι ­λέ­­­­γοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; πότε δέ σε εἴ­δομεν ξέ­νον καὶ συν­ηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; πό­τε δέ σε ­εἴδομεν ἀ­σθε­νῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀ­μὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ­ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποι­ήσατε. τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐ­ωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοι­μασμέ­νον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγ­γέ­λοις αὐτοῦ. ­ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐ­δώ­κατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐ­πο­τί­σα­τέ με, ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνη­γά­γε­τέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐ­­­­πε­σκέψασθέ με. τότε ἀποκρι­θήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονή­σα­μέν σοι; τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέ­γων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐ­ποι­ήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλα­σιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.

 

ΜΕ ΤΟ ΖΥΓΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

«Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε»

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ ­περικοπὴ συγ­κλονίζει τὴν ψυχὴ κάθε πιστοῦ. Μᾶς ἀφυπνίζει ἀπὸ τὸν πνευματικὸ λή­θαργο, καθὼς μᾶς φέρνει ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ δικαστηρίου ποὺ θὰ συγκληθεῖ κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Τότε ποὺ ὁ Χριστὸς θὰ ἔλθει ὡς ἔνδοξος Βασιλιὰς συνοδευόμενος ἀπὸ πλῆθος ἀγγέλων, γιὰ νὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ ἀποδώσει στὸν καθέναν τὶς αἰώνιες ἀμοιβὲς τῶν ἔργων του. Τὸ κριτήριο, μὲ βάση τὸ ὁποῖο θὰ μᾶς κρίνει τότε ὁ Θεός, θὰ εἶναι ἡ ἀρετὴ τῆς ἀγάπης. Ὁ Κύριος μάλιστα τόνισε ὅτι ἡ ἀγάπη ποὺ δείξαμε στοὺς ἀδελφούς μας ἀναφέρεται σ᾿ Ἐκεῖνον. «Ἐμοὶ ἐποιήσατε», εἶπε.

Γιατί ὅμως ὁ Θεὸς θὰ μᾶς κρίνει μὲ κριτήριο τὴν ἀγάπη πρὸς τοὺς πονεμένους ἀδελφούς μας; Αὐτὸ τὸ ἐρώτημα θὰ μᾶς ἀπασχολήσει στὴ συνέχεια.

1. Ὁ κάθε ἄνθρωπος εἰκόνα τοῦ Θεοῦ

Κάνουν ἀσφαλῶς ἐντύπωση τὰ λόγια ποὺ ἀκούσαμε στὴν εὐαγγελικὴ περικοπή, μὲ τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Ὁποῖος ὡς Θεὸς εἶναι ἀνενδεὴς καὶ δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τίποτε, βάζει τὸν Ἑαυτό του στὴ θέση τοῦ πεινασμένου, τοῦ διψασμένου, τοῦ ξένου, τοῦ ρακένδυτου, τοῦ ἀσθενοῦς καὶ τοῦ φυλακισμένου, ἐπαναλαμβάνοντας μάλιστα τὴ διαβεβαίωσή του αὐτή. Ταυτίζεται ὁ Κύριος μὲ τοὺς «ἐλαχίστους», τοὺς ἀδύναμους ἀδελφούς μας.

Τὸ κάνει αὐτό, διότι ὁ κάθε ἄνθρωπος, εἴτε εἶναι πλούσιος μὲ βασιλικὰ ἐνδύματα, εἴτε φτωχὸς καὶ φορεῖ κουρέλια, εἴτε εἶναι πεινασμένος, εἴτε χορτάτος, ἀκόμη κι ἂν εἶναι κλεισμένος στὴ φυλακὴ ἢ καθηλωμένος στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου, εἶναι εἰκόνα τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ. Εἶναι πλασμένος «κατ᾿ εἰκόνα» καὶ «καθ᾿ ὁμοίωσιν» Θεοῦ. Κρύβει μέσα του στοιχεῖα θεϊκά, μὲ τὰ ὁποῖα πορεύεται πρὸς τὴν πληρέστερη ὁμοίωσή του μὲ τὸν Θεό.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες σημειώνουν: «Εἶδες τὸν ἀδελφόν σου; Εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σου». Στὸ πρόσωπο τοῦ ἀδελφοῦ μας φανερώνεται ὁ Θεός. Ὅσο ἀναλογιζόμαστε τὴν ἀλήθεια αὐτή, θὰ παραβλέπουμε τὰ ἐλαττώματα καὶ τὶς ἀν­θρώπινες ἀδυναμίες τῶν ἄλλων. Στὸ πρόσωπό τους θὰ διακρίνουμε μόνο τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Θὰ ἐπιδιώκουμε τότε τὸ δικό τους συμφέρον περισσότερο ἀπὸ τὸ δικό μας.

2. Ὁδὸς τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸ

Εἶναι ἐπίσης χαρακτηριστικὸ ὅτι σὲ ὁλόκληρη τὴν περικοπή, ἐνῶ τονίζεται ἡ ἀρετὴ τῆς ἀγάπης, δὲν γίνεται πουθενὰ λόγος γιὰ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό, ἡ ὁποία, ὅπως γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, εἶναι ἡ κυριότερη ἐντολὴ καὶ ἡ βάση ὅλου τοῦ Νόμου. Κι αὐτὸ γίνεται, διότι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν συνάνθρωπο ὁδηγεῖ στὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό. Ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τονίζει: «Ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν ὃν ἑώρακε, τὸν Θεὸν ὃν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν;» (Α΄ Ἰω. δ΄ 20). Δηλαδή, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγαπᾶ κάποιος τὸν Θεό, ποὺ δὲν Τὸν ἔχει δεῖ ποτέ, ἂν δὲν ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφό του, ποὺ τὸν βλέπει καθημερινὰ καὶ συναναστρέφεται μαζί του;

Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν συνάνθρωπο μᾶς ἑνώνει τελικὰ μὲ τὸν Θεό, ὅπως σημειώνει στὶς ἐπιστολές του ὁ Εὐαγγελιστὴς τῆς ἀγάπης: «Ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ» (Α΄ Ἰω. δ΄ 16). Δηλαδή, αὐτὸς ποὺ ἔχει ἀγάπη στὸν πλησίον, μένει ἑνωμένος μὲ τὸν Θεὸ κι ὁ Θεὸς κατοικεῖ μέσα του. Ὁ Κύριος σφραγίζει τὴν ὕπαρξή του. Ἑπομένως μένει αἰωνίως ἑνωμένος μὲ τὸν Θεό.

3. Περιέχει ὅλες τὶς ἐντολὲς

Ὁ Κύριος θὰ μᾶς κρίνει μὲ κριτήριο τὴν ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς μας γιὰ ἕναν ἀκόμη λόγο: Διότι στὴν ἐντο­λὴ τῆς ἀγάπης περιέχονται καὶ ὅλες οἱ ὑπό­λοιπες ἐντολές. Ὅποιος ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφό του, δὲν τὸν ἐξαπατᾶ, οὔτε τὸν κλέβει, οὔτε τοῦ λέει ψέματα. Δὲν τὸν διαβάλλει, οὔτε τὸν ἐκμεταλλεύεται. Δὲν τὸν κατακρίνει, οὔτε τοῦ φέρεται ἀνήθικα. Ἀντι­θέ­τως τὸν σέβεται, θυσιάζεται γι᾿ αὐτόν, τὸν ὑπηρετεῖ στὶς ἀνάγ­κες του.

Ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς μας μᾶς βγάζει ἀπὸ τὴ σφαίρα τοῦ ἀτομισμοῦ μας, μᾶς ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴ βαρύτητα τοῦ ἐγωισμοῦ μας, ἀπὸ τὴν τάση ποὺ ἔχουμε νὰ θεωροῦμε τὸν ἑαυτό μας τὸ κέντρο τοῦ κόσμου. Κέντρο τοῦ ἐνδιαφέροντός μας γίνεται πλέον ὁ ἐλάχιστος ἀδελφός μας.

Ὁ πόνος τῶν ἀνθρώπων ξεχειλίζει στὶς ἡμέρες μας. Πόσοι δυστυχισμένοι, πεινασμένοι, φτωχοί, ἀσθενεῖς, ἐγ­καταλελειμμένοι, ἄστεγοι ἀδελφοί μας ἔχουν ἀνάγκη βοήθειας! Ἐμεῖς θὰ μείνουμε ψυχροὶ καὶ ἀδιάφοροι; Στὸ πρόσ­ωπό τους κρύβεται ὁ Χριστός. Μὲ ὅλη μας τὴν καρδιὰ ἂς Τὸν ὑπηρετήσουμε, ὥστε κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία του νὰ Τὸν ἀκούσουμε νὰ μᾶς καλεῖ κοντά Του: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου»!

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 19 Φεβρουαρίου 2023, Τῆς Ἀπόκρεω (Α΄ Κορ. η΄ 8 – θ΄ 2)

8 βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. 9 βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξου­σία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθε­νοῦσιν. 10 ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; 11 καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. 12 οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. 13 διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω.

Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; 2 εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπό­στο­λος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀπο­­στο­λῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

8 Ἐνῶ λοιπόν ὁ ἀσθενής ἀδελφός βλάπτεται, ἐσύ δέν ἔχεις νά κερδίσεις τίποτε ἀπό τό φαγητό αὐτό. Δέν εἶ­ναι τό φαγητό πού μᾶς παρουσιάζει εὐάρεστους στό Θεό. Διότι οὔτε ἐάν φᾶμε προκόπτουμε καί προοδεύου­με στήν ἀρετή, οὔτε ἐάν δέν φᾶμε ὑστεροῦμε καί μέ­νου­με πίσω σ’ αὐτήν. 9 Προσέχετε ὅμως μήπως τό δικαίωμα αὐτό πού ἔχετε νά τρῶτε ἀπ’ ὅλα, ἀκόμη καί τά εἰδωλόθυτα, γίνει αἰτία νά ἁμαρτήσουν οἱ ἀδελφοί σας πού εἶναι ἀδύναμοι στήν πίστη. 10 Καί εἶναι ἑπόμενο νά βλαβοῦν σοβαρά οἱ ἀδύναμοι ἀδελφοί. Διότι, ἐάν κανείς ἀπ’ αὐτούς δεῖ ἐσένα πού ἔ­χεις τήν ὀρθή γνώση νά κάθεσαι στό τραπέζι κάποιου να­­οῦ τῶν εἰδώλων, δέν θά παρασυρθεῖ καί δέν θά πα­γι­ωθεῖ ἡ συνείδησή του στό νά τρώει τά εἰδωλόθυτα ὡς κάτι ἱερό καί ἄξιο εὐλαβείας, ἀφοῦ αὐτός εἶναι ἀσθε­νής; 11 Καί θά χαθεῖ παρασυρόμενος στήν εἰδωλολατρία ὁ ἀδελφός σου πού εἶναι ἀδύνατος πνευματικά, ἐξαιτίας τῆς δικῆς σου γνώσεως. Ἀλλά γιά τή σωτηρία τοῦ ἀδελ­φοῦ σου αὐτοῦ ὁ Χριστός θυσίασε τή ζωή του. 12 Κι ἔτσι διαπράττετε ἁμάρτημα, ἀπό τό ὁποῖο βλάπτονται πολύ οἱ ἀδελφοί, καί γιά τό λόγο αὐτό ἀποτελεῖ ἁμάρτημα πρός τούς ἀδελφούς. Καί πληγώνετε ἔτσι καί χτυπᾶτε σκληρά τή συνείδησή τους, ἡ ὁποία εἶναι ἀ­σθε­­νική καί ἀδύνατη. Ἀλλά ὑποπίπτετε συγχρόνως καί σέ ἁμάρτημα πού ἀναφέρεται στόν ἴδιο τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος πέθανε γιά νά σώσει τούς ἀδελφούς αὐτούς. 13 Γι’ αὐτό λοιπόν, ἐάν αὐτό πού τρώω γίνεται αἰτία σκαν­­­δάλου καί ἁμαρτίας στόν ἀδελφό μου, δέν θά φά­­­­­­­­­ω ποτέ ὁποιοδήποτε εἶδος κρεάτων, γιά νά μή σκαν­δα­­­­λίσω τόν ἀδελφό μου. Καί ἔρχομαι τώρα νά σᾶς δείξω ὅτι γιά τούς ἀδύνατους ἀδελφούς ἔκανα καί ἐξα­­­κο­­λου­­­­­­­­­­θῶ νά κάνω θυσίες τῶν δικαιωμάτων μου.

Δέν εἶμαι Ἀπόστολος μέ ἴσα δικαιώματα μέ τούς ἄλ­­λους Ἀποστόλους; Δέν εἶμαι ἐλεύθερος, ὅπως ὅλοι οἱ Χριστιανοί; Δέν εἶδα τόν Ἰησοῦ Χριστό τόν Κύριό μας; Καί δέν εἶστε ἐσεῖς τό ἔργο πού μέ τή βοήθεια τοῦ Κυρίου ἐπιτέλεσα; 2 Ἐάν γιά ἄλλους δέν εἶμαι Ἀπόστολος, τουλάχιστον ὅμως γιά σᾶς εἶμαι Ἀπόστολος. Διότι ἡ σφραγίδα μέ τήν ὁποία πιστοποιεῖται ἐπίσημα τό ἀποστολικό μου ἀξί­ωμα, μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου, εἶστε ἐσεῖς, τούς ὁποί­ους ἐγώ ὁδήγησα στό Χριστό.