...

 

Νὰ μὴ διώχνουμε τὸν Χριστό  Εὐαγγελικὸ καί Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα

 Κυριακῆς 9 Ἰουλίου 2023

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ἰουλίου 2023, Ε΄ Ματθαίου (Ματθ. η΄ 28-θ΄1)

Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς; ἦν δὲ μακρὰν ἀπ᾿ αὐτῶν ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένη. οἱ δὲ δαίμονες παρεκάλουν αὐτὸν λέγοντες· εἰ ἐκβάλλεις ἡμᾶς, ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑπάγετε. οἱ δὲ ἐξελθόντες ἀπῆλθον εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων· καὶ ἰδοὺ ὥρμησε πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν. οἱ δὲ βόσκοντες ἔφυγον, καὶ ἀπελθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τῶν δαιμονιζομένων. καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ Ἰησοῦ, καὶ ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.

 

ΝΑ ΜΗ ΔΙΩΧΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

«Ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν»

Ἡ εἴδηση ἔγινε γρήγορα γνωστή. Τὸ θαῦμα τῆς θεραπείας τῶν δύο δαιμονισμένων ἀπὸ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ὁ πνιγμὸς τῆς ἀγέλης τῶν χοίρων ἀναστάτωσαν τοὺς κατοίκους τῶν Γεργεσηνῶν. Ἔσπευσαν νὰ συναντήσουν τὸν Χριστό· ὄχι ὅμως γιὰ νὰ Τοῦ ἐκφράσουν τὴν εὐγνωμοσύνη τους ἢ νὰ Τὸν προσκυνήσουν ὡς ἀπεσταλμένο τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ γιὰ νὰ Τοῦ διατυπώσουν σύσσωμοι τὸ αἴτημά τους: Σὲ παρακαλοῦμε, φύγε! Δὲν χωρεῖς στὰ ὅριά μας. Τὸν ἔδιωξαν! Ὁ Κύριος λοιπὸν σεβάσθηκε τὴν ἐπιθυμία τους κι ἀφοῦ μπῆκε σ᾿ ἕνα πλοῖο, πέρασε στὴν ἀπέναντι ὄχθη τῆς λίμνης.

Ἡ πράξη αὐτὴ τῶν Γεργεσηνῶν δυσ­τυχῶς ἐπαναλαμβάνεται μέσα στὴν ἱστορία. Συχνὰ ὁ Χριστὸς διώκεται ἀπὸ τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Γιατί ὅμως οἱ ἄνθρωποι διώχνουν τὸν Κύριο καὶ πῶς ἐμεῖς θὰ Τὸν ἔχουμε μόνιμο ἔνοικο τῆς καρδιᾶς μας; Στὰ ἐρωτήματα αὐτὰ θὰ ἑστιάσουμε τὴν προσ­οχή μας.

1. Ἡ παρουσία του ἐλέγχει καὶ κοστίζει

Οἱ κάτοικοι τῶν Γεργεσηνῶν, ἀσφαλῶς, θὰ ἐντυπωσιάσθηκαν ἀπὸ ὅσα συνέβησαν μὲ τὴ θαυματουργικὴ δύναμη τοῦ Κυρίου. Ἔνιωσαν ὅμως καὶ ἔλεγχο, διότι ἡ ἐκτροφὴ τῶν χοίρων ἦταν παράνομη γιὰ τοὺς Ἑβραίους. Αἰσθάνθηκαν ἐπιπλέον φόβο μήπως χάσουν τὶς περιουσίες τους, τὰ ἔσοδα ποὺ ἀποκόμιζαν ἀπὸ τοὺς χοίρους. Δὲν τοὺς συνέφερε οἰκονομικὰ νὰ μείνει μαζί τους ὁ Χριστός· τοὺς κόστιζε ἡ παρουσία του.

Αἰῶνες τώρα ὁ Κύριος διώκεται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Εἶναι ἀνεπιθύμητος στὴ ζωή τους. Ἀποβάλλεται ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη κοινωνία τους. Διότι ἡ παρουσία του ἐλέγχει καὶ κοστίζει. Ὁ νόμος του, ἡ θεϊκὴ διδασκαλία του, τὰ θεόπνευστα λόγια του, ἡ ἄσπιλη μορφὴ καὶ ζωή του προβάλλουν ἕνα πρότυπο ζωῆς ποὺ ἔχει γνώμονα τὴν ἀγάπη, τὴν ταπείνωση, τὴν καθαρότητα καὶ ἀσφαλῶς ἐλέγχουν κάθε ἄνθρωπο ποὺ θέλει νὰ ζεῖ χωρὶς ἠθικοὺς φραγμούς, ἔχοντας κέντρο τὸν ἑαυτό του, τὸ θέλημά του, τὰ πάθη του. Ὁ Χριστὸς κάνει λόγο γιὰ αἰώνια ζωή, γιὰ αἰώνια ἀνταπόδοση τῶν ἔργων μας. Κι αὐτὸ δὲν χωρεῖ στὴν ὑλιστικὴ ἀντίληψη τῶν ἀνθρώπων ποὺ θέλουν νὰ ζοῦν μόνο γιὰ τὸ τώρα, γιὰ τὶς ἐφήμερες ἀπολαύσεις τῆς γῆς αὐτῆς. Προσβάλλει τὰ συμφέροντά τους.

Γι᾿ αὐτὸ δὲν ἀνέχονται νὰ ἐπεμβαίνει ὁ Θεὸς στὴ ζωή τους. Τὸν διώχνουν ψηφίζοντας ἀσεβεῖς νόμους, προσβάλλον­τας ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του καὶ κραυγάζοντας μὲ ἀλαζονεία στὸν Δημιουργὸ καὶ μέγιστο Εὐεργέτη τους: «Ἀπόστα ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὁδούς σου εἰδέναι οὐ βούλομαι» (Ἰὼβ κα΄ 14). Φύγε ἀπὸ κοντά μου! Δὲν θέλω νὰ γνωρίζω τοὺς δρόμους τῆς ἀρετῆς. Δὲν θέλω νὰ μάθω τὶς ἐντολές σου. Ἄφησέ με νὰ ζῶ ὅπως θέλω! Ὁ Κύριος λοιπὸν σέβεται τὴν ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου, τὴν ἐλεύθερη ἐπιλογή του καὶ τὸν ἀφήνει.

2. Μόνιμος ἔνοικος τῆς καρδιᾶς μας

Αὐτὴ ἡ ἀλήθεια δίνει καὶ σ᾿ ἐμᾶς μιὰ καλὴ ἀφορμὴ γιὰ αὐτοεξέταση. Ἐμεῖς βέβαια ἀγαποῦμε τὸν Χριστὸ καὶ ζοῦμε μέσα στὴν Ἐκκλησία του. Μήπως ὅμως τὸ θέλημά του μᾶς φαίνεται κάποτε βαρὺ καὶ αὐστηρό; Μήπως θεωροῦμε τὶς ἐντολές του ἀνεφάρμοστες στὴν ἐποχή μας; Μήπως τελικὰ ἐπιλέγουμε νὰ ζοῦμε ὅπως μᾶς ἀρέσει, νὰ ἱκανοποιοῦμε τὰ πάθη μας, νὰ προσαρμόζουμε τὴ διδασκαλία του στὰ δικά μας μέτρα καὶ κωφεύουμε σὲ ὅ,τι ἐπεμβαίνει στὰ θελήματα καὶ τὶς προτιμήσεις μας; Ἂν κάποτε ἐπηρεαζόμαστε ἀπὸ τὴ νοοτροπία αὐτή, ἂς γνωρίζουμε ὅτι ἀπωθοῦμε τελικὰ τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴ ζωή μας.

Ὁ Κύριος θέλει ἀνθρώπους ὁλοκληρωτικὰ δοσμένους σ᾿ Ἐκεῖνον. Θέλει πλήρη αὐταπάρνηση. Μᾶς τὸ εἶπε ἄλλωστε μὲ σαφήνεια: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν» (Μάρκ. η΄ 34). Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει καὶ νὰ γίνει μαθητής μου, πρέπει πρῶτα νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸν ἁμαρτωλὸ ἑαυτό του.

Ἂς κρατοῦμε λοιπὸν κοντά μας τὸν Κύριο, ὅσο κι ἂν μᾶς κοστίζει αὐτό. Ἂς μὴν Τὸν θυμόμαστε μόνο ὅταν ἔχουμε ἀνάγ­κη ἀπὸ τὴ βοήθειά του σὲ κάποιο πρόβλημά μας. Ἂς Τὸν ἔχουμε μόνιμο ἔνοικο τῆς καρδιᾶς μας. Τὸ δικό του θέλημα ἂς ὁρίζει τὴ ζωὴ καὶ τὶς ἐπιλογές μας. Ἂς ἀποθέτουμε τὴ ζωή μας σ᾿ Ἐκεῖνον, χωρὶς ὅρους καὶ προϋποθέσεις. Καὶ τότε ἂς εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ ἀποκομίζουμε τὸ μέγιστο κέρδος. Ἄλλωστε «ἡ εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης» (Α΄ Τιμ. δ΄ 8), τονίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἡ θεάρεστη ζωὴ φέρνει ἀνταμοιβὲς ἐπίγειες καὶ οὐράνιες. Ἂν ἔχουμε μέσα μας τὸν Χριστό, θὰ ἀπολαμβάνουμε τὴν ἀπόλυτη πληρότητα σὲ αὐτὴν ἐδῶ τὴ ζωὴ καὶ ἐπιπλέον θὰ κληρονομήσουμε τὰ ἄφθαρτα καὶ αἰώνια ἀγαθὰ τῆς Βασιλείας του.

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ἰουλίου 2023, Ε΄ Ματθαίου (Ρωμ. ι΄ 1-10)

Αδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν· 2 μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον Θεοῦ ἔχουσιν, ἀλλ᾿ οὐ κατ᾿ ἐπίγνωσιν. 3 ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνην, καὶ τὴν ἰδίαν δικαιοσύνην ζητοῦντες στῆσαι, τῇ δικαιοσύνῃ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν. 4 τέλος γὰρ νόμου Χριστὸς εἰς δικαιοσύνην παντὶ τῷ πιστεύοντι. 5 Μωϋσῆς γὰρ γράφει τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόμου, ὅτι ὁ ποιήσας αὐ­τὰ ἄν­θρωπος ζήσεται ἐν αὐ­τοῖς· 6 ἡ δὲ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη οὕτω λέγει· μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, τίς ἀναβήσεται εἰς τὸν οὐρανόν; τοῦτ᾿ ἔστι Χριστὸν καταγαγεῖν· 7 ἢ τίς καταβήσεται εἰς τὴν ἄβυσσον; τοῦτ᾿ ἔστι Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ἀναγαγεῖν. 8 ἀλλὰ τί λέγει; ἐγγύς σου τὸ ρῆμά ἐστιν, ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου· τοῦτ᾿ ἔστι τὸ ρῆμα τῆς πίστεως ὃ κηρύσσομεν. 9 ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στόματί σου Κύριον Ἰησοῦν, καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ· 10 καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Ενῶ ὅμως, ἀδελφοί, οἱ Ἰσραηλίτες ἀπίστησαν καί ἀποξενώθηκαν ἀπό τή σωτηρία τοῦ Μεσσία, ἡ σφο­δρή ἐπιθυμία καί εὐαρέσκεια τῆς καρδιᾶς μου καί ἡ δέηση πού ἀπευθύνω στό Θεό εἶναι γιά χάρη τῶν Ἰσρα­ηλιτῶν, γιά νά πετύχουν τή σωτηρία. 2 Καί ἐπιθυμῶ νά σωθοῦν, διότι δίνω γι’ αὐτούς μαρτυρία ὅτι ἔχουν ζῆλο γιά τόν Θεό· ἀλλά ὁ ζῆλος τους αὐ­τός δέν διευθύνεται ἀπό ὀρθή καί πλήρη γνώση σχε­τικά μέ τόν Θεό καί γιά τά καθήκοντα πρός αὐτόν. 3 Δέν φρόντισαν δηλαδή νά γνωρίσουν τή δικαίωση πού δίνει ὁ Θεός ἀπό ἀγαθότητα, καί ζητοῦν νά στήσουν τή δική τους ἀντίληψη σχετικά μέ τή δικαίωση. Γι’ αὐτό καί δέν ὑπέταξαν τόν ἑαυτό τους στή δικαίωση τοῦ Θεοῦ. 4 Διότι ὁ Χριστός ἔδωσε τέλος στήν ἀποστολή καί τήν ἰσχύ τοῦ νόμου· κι ἔτσι τώρα ἀποκτᾶ τή δικαίωση καί τή σωτηρία του καθένας πού πιστεύει στό Χριστό, κι ὄχι ὅποιος ἐξαρτᾶ τή δικαίωσή του ἀπό τό νόμο, ὅπως τήν ἐξαρτοῦν οἱ Ἰσραηλίτες πού ἀπίστησαν. 5 Καί ἡ σωτηρία δίνεται μόνο μέ τήν πίστη, διότι ὁ Μω­υ­­σῆς γράφει γιά τή δικαίωση πού προέρχεται ἀπό τό Μω­­σαϊκό νόμο, ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού θά τηρήσει ὅλα ἀνε­­ξαιρέτως ὅσα ὁ νόμος διατάζει, θά ζήσει χάρη σ’ αὐ­τά, καί συνεπῶς αὐτός καί μόνο θά σωθεῖ. Ἡ ἀκρι­βής ὅμως τήρηση τοῦ νόμου ἦταν ἀδύνατη. 6 Ἀντιθέτως, σχετικά μέ τή δικαίωση ἀπό τήν πίστη λέει ὁ Μωυσῆς στό Δευτερονόμιο: Μήν εἰσχωρήσει στήν καρδιά σου ὁ λογισμός: Ποιός θά ἀνεβεῖ στόν οὐρανό; Γιά νά κατεβάσει δηλαδή ἀπό ἐκεῖ τόν Χριστό, πού θά μέ ὁδηγήσει στή σωτηρία. 7 Ἤ ποιός θά κατεβεῖ στά σκοτεινά καί βαθιά μέρη τοῦ Ἅδη; Γιά νά ἀναστήσει δηλαδή τόν Χριστό ἀπό τούς νεκρούς, πού θά μᾶς δώσει τή σωτηρία καί τή ζωή. 8 Ἀλλά τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή γιά τή σωτηρία ἀπό τήν πί­στη; Λέει τά ἑξῆς: Εἶναι κοντά σου ὁ λόγος, κοντά στό στόμα σου καί στήν καρδιά σου. Δηλαδή εἶναι κο­­ντά σου ὁ λόγος πού πρέπει νά πιστέψεις, καί τόν ὁποῖ­ο ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι κηρύττουμε. 9 Καί εἶναι κοντά στό στόμα σου καί στήν καρδιά σου ὁ λόγος αὐτός, διότι, ἐάν ὁμολογήσεις μέ τό στόμα σου τόν Ἰησοῦ ὡς ὑπέρτατο Κύριο καί πιστέψεις μέ τήν καρδιά σου ὅτι ὁ Θεός τόν ἀνέστησε ἀπό τούς νεκρούς, θά σωθεῖς. 10 Καί θά σωθεῖς, ἐπειδή μέ τήν καρδιά του πιστεύει κανείς καί μέ ὅλη τήν ψυχή του, καί ὡς καρπό τῆς πίστεως αὐτῆς ἔχει τή δικαίωσή του· καί μέ τό στόμα του ὁμολογεῖ τήν πίστη, καί ὡς καρπό ἔχει τή σωτηρία του.