...

 

Ο θεοστεφής Ιεράρχης.

Του Σεβ. Μητροπολίτη Γουμενίσσης κ. Δημητρίου

---

Μέ δημεγέρτη τόν θεοστεφῆ καί λαοφιλῆ Ἱεράρχη Νικόλαο, θά θυμηθοῦμε καί θά θυμίσουμε ὅ,τι εἶναι ἀποθησαυρισμένο στήν ἱερή παράδοσή μας, σμιλευμένο μέ τήν ἁγιοπνευματική σμίλη τοῦ Παρακλήτου.

Ὁ ἀποστολικός Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἐπίσκοπος Λουγδούνου Εἰρηναῖος, διατρανώνει ὅτι «ὅπου ἐκκλησία, ἐκεῖ Πνεῦμα Ἅγιο καί ἐκεῖ ἀλήθεια» (ὁ Χριστός) ἤ «ὅπου Πνεῦμα Ἅγιο, ἐκεῖ ἐκκλησία καί ἀλήθεια» [παρά π. Δημ. Στανιλοάε «Ὁ Θεός, ὁ κόσμος καί ὁ ἄνθρωπος (εἰσαγωγή στήν ὀρθόδοξη δογματική θεολογία)», Ἁρμός 1995, σ. 105].

Δέν εἴμαστε σέ θέση νά “ὑπο-χρεώσουμε θρησκευτικά” τόν ἔμψυχο ναό τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί κατοικητήριό Του, τόν θαυματουργό καί μυροβλύτη Νικόλαο, γιά νά ἐξασφαλίσουμε “προτεραιότητα στίς εὐεργεσίες του”.

Τό μόνο πού μποροῦμε παρακλητικά καί ἱκετευτικά, νά ἀξιωθοῦμε νά γίνουμε ἐγκωμιαστές τῆς ἁγιοσύνης του. Ὑμνολόγοι τῆς μεγαλοσύνης του, διότι μεγάλυνε τόν Χριστό διά ζωῆς, φθάνοντας καί μέχρι ἐγκλεισμοῦ στίς φυλακές γιά τό “ὑπέρ πᾶν Ὄνομα” τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ (Φιλιπ. β´, 9).

Κυρίως νά ἀξιοποιήσουμε τήν μαθητεία μας στό πρωτοποριακό διαρκές (ἐσχατολογικό) του μάθημα: ὅτι ἡ ἑτερούσια ἀπόστασή μας ἀπό τόν Θεό, ἀποτελεῖ μιά ἄπειρη ἀπόσταση “οὐ τόπῳ, ἀλλά φύσει” [ἅγ. Ἰωάννης Δαμασκηνός, “Ἔκδοσις ἀκριβής…” Α, 13].

Μιά ἀπόσταση πού τήν “καλύπτει” μόνο ἡ ἄμετρη φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ μέ τή θεία χάρη [βλ. π. Γ. Φλωρόφσκι, “Ἀνατομία προβλημάτων τῆς πίστεως (Ἡ κτίσις καί τό κτιστόν)”, σ. 11ἑξ.]…
μιά ἀπόσταση πού τήν “κάλυψε” ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ μέ τή συγκεκριμένη ἱστορική Του σάρκωση… αὐτή ἡ θεϊκά “καλυμμένη” ἀπόσταση μετέχεται ἀπό τήν ἐκκλησία χάρη στό Ἅγιο Πνεῦμα, πού μᾶς ἑνώνει μέ τό Χριστό.

Γι᾽ αὐτό καί τό αἴτημα τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐπιτακτικό,παρακαλῶντας τόν Κύριο:

“Ταχεῖαν καὶ σταθερὰν δίδου παραμυθίαν τοῖς δούλοις σου, Ἰησοῦ, ἐν τῷ ἀκηδιάσαι τὰ πνεύματα ἡμῶν. Μὴ χωρίζου τῶν ψυχῶν ἡμῶν ἐν θλίψεσι, μὴ μακρύνου τῶν φρενῶν ἡμῶν ἐν περιστάσεσιν, ἀλλ’ ἀεὶ ἡμᾶς πρόφθασον. Ἔγγισον ἡμῖν, ἔγγισον ὁ πανταχοῦ ὥσπερ καὶ τοῖς Ἀποστόλοις σου πάντοτε συνῇς, οὕτω καἰ τοῖς ποθοῦσιν ἕνωσον σαὐτὸν οἰκτίρμον, ἵνα συνημμένοι σοι ὑμνῶμεν καὶ δοξολογῶμεν τὸ Πανάγιον σου Πνεῦμα”.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

                                                

                                                                               ΠΗΓΗ:ROMFEA.GR