...

 

Ἑορτή τοῦ Τιμίου Προδρόμου  Εὐαγγελικὸ καί  Ἀποστολικὸ  Ἀνάγνωσμα

 Κυριακῆς 7 Ἰανουαρίου 2024.

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Ἰανουαρίου 2024, Ἑορτή τοῦ Τιμίου Προδρόμου (Ιω. α΄ 29-34)

29 Τῇ ἐπαύριον βλέπει ὁ Ἰωάννης τὸν Ἰησοῦν ἐρχό­μενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. 30 οὗτός ἐστι περὶ οὗ ἐγὼ εἶπον· ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνὴρ ὃς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. 31 κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τῷ Ἰσ­ραήλ, διὰ τοῦτο ἦλθον ἐ­γὼ ἐν τῷ ὕδατι βαπτίζων. 32 καὶ ἐμαρτύρησεν Ἰωάν­νης λέγων ὅτι τεθέαμαι τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον ὡς πε­ριστερὰν ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἔμεινεν ἐπ’ αὐτόν. 33 κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ’ ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἐφ’ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ’ αὐτόν, οὗτός ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. 34 κἀγὼ ἑώρακα καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

29 Τήν ἄλλη μέρα εἶδε ὁ Ἰωάννης τόν Ἰησοῦ νά ἔρ­χε­ται κοντά του καί εἶπε: Νά ἐκεῖνος πού προφήτευσε ὁ Ἡσαΐας καί μᾶς τόν ἀπέστειλε ὁ Θεός γιά νά θυσιασθεῖ ὡς ἀρνί καί νά σηκώσει μέ τή σφαγή καί τή θυσία του ὁλόκληρη τήν ἁμαρτία καί τήν ἐνοχή τοῦ κόσμου, καί ἔτσι νά τήν ἐξαλείψει. 30 Αὐτός εἶναι γιά τόν ὁποῖο σᾶς εἶπα: Ὕστερα ἀπό μέ­­να ἔρχεται κάποιος πού ὑπῆρχε πολύ πιό πρίν ἀπό μέ­να καί εἶναι ἀσυγκρίτως λαμπρότερος καί ἐν­δο­ξό­τε­ρός μου, διότι ὡς Θεός ὑπῆρχε πρίν ἀπό μένα. 31 Κι ἐγώ ὁ ἴδιος δέν ἤξερα, οὔτε ὑποπτευόμουν ποτέ ὅτι αὐτός ἦταν ὁ Μεσσίας. Ἀλλά γιά νά γίνει γνωστός καί φανερός στούς Ἰσραηλίτες, γι’ αὐτό ἦλθα ἐγώ καί βαπτίζω στά νερά αὐτά τοῦ Ἰορδάνη. 32 Ὁ Ἰωάννης μάλιστα ἔδωσε καί τήν ἑξῆς μαρτυρία: Ἔ­χω δεῖ τό Ἅγιον Πνεῦμα νά κατεβαίνει σάν περιστέρι ἀπ’ τόν οὐρανό καί νά μένει πάνω του μόνιμα καί δι­­­αρ­­­­­κῶς, καί ὄχι ὅπως στούς προφῆτες, οἱ ὁποῖοι δέχον­ταν ἐκτά­­κτως τή χάρη τοῦ Πνεύματος καί γιά εἰδικό σκο­πό. 33 Ὅπως ἐσεῖς, ἔτσι κι ἐγώ δέν γνώριζα ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Μεσσίας. Ἀλλά ὁ Θεός πού μέ ἔστειλε νά βαπτίζω μέ ἁπλό νερό, ἐκεῖνος μοῦ εἶπε: Σ’ ὅποιον δεῖς τό Ἅγιον Πνεῦμα νά κατεβαίνει καί νά μένει μόνιμα πάνω του, αὐ­τός εἶναι πού βαπτίζει μέ Πνεῦμα Ἅγιον καί αὐτός χο­ρηγεῖ τίς δωρεές καί τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύμα­τος σ’ ὅσους βαπτίζονται μέ τό βάπτισμά του. 34 Πράγματι λοιπόν ἐγώ εἶδα τό Ἅγιον Πνεῦμα νά κατεβαίνει καί νά μένει πάνω του. Καί ἔχω δώσει μαρτυρία ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ πού ἔγινε ἄνθρωπος.

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Ἰανουαρίου 2024, Κυριακῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου (Πράξ. ιθ΄ 1-8)

Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀ­­­πολλὼ εἶναι ἐν Κορίν­θῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνω­τερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας 2 εἶπε πρὸς αὐτούς· εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰ Πνεῦ­­μα Ἅγιόν ἐστιν ἠκούσα­μεν. 3 εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· εἰς τί οὖν ἐβαπτίσθητε; οἱ δὲ εἶπον· εἰς τὸ Ἰωάννου βάπτισμα. 4 εἶπε δὲ Παῦλος· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, τῷ λαῷ λέγων εἰς τὸν ἐρχόμενον μετ᾿ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσι, τοῦτ᾿ ἔστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. 5 ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτί­σθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. 6 καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτούς, ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ προεφήτευον. 7 ἦσαν δὲ οἱ πάντες ἄν­­δρες ὡσεὶ δεκαδύο. 8 Εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν συναγωγὴν ἐπαρρησιάζετο ἐπὶ μῆνας τρεῖς διαλεγόμενος καὶ πείθων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Ὅσο χρόνο ὁ Ἀπολλώς ἦταν στήν Κόρινθο, ὁ Παῦ­­λος, ἀφοῦ περιόδευσε τά βορειότερα καί ὑψη­λότερα μέρη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὕστερα πῆγε στήν Ἔφεσο. Κι ὅταν βρῆκε ἐκεῖ κάποιους μαθητές, 2 τούς ρώτησε: Ὅταν πιστέψατε, λάβατε τά ἔκτακτα χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Κι αὐτοί τοῦ ἀπάντησαν: Μά ἐμεῖς οὔτε κἄν ἔχουμε ἀκούσει ἀκόμη ἐάν ὑπάρχει ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους Πνεῦμα Ἅγιον, πού νά ἐνερ­γεῖ καί νά μεταδίδει χαρίσματα. 3 Τότε ὁ Παῦλος τούς ρώτησε: Τί εἴδους λοιπόν βάπτισμα λάβατε καί σέ τίνος τό ὄνομα βαπτισθήκατε; Κι αὐτοί ἀπάντησαν: Λάβαμε τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννη. 4 Ὁ Παῦλος τότε τούς ἐξήγησε: Ὁ Ἰωάννης ἔδωσε βάπτισμα πού ὁδηγοῦσε σέ μετάνοια, χωρίς ὅμως νά δίνει καί τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν. Γι’ αὐτό ὁ Ἰωάννης προέ­τρεπε τό λαό νά πιστέψουν σ’ ἐκεῖνον πού ἐρχόταν ὕστε­­­­­ρα ἀπ’ αὐτόν, δηλαδή στόν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖ­ος θά πρόσφερε τήν ἄφεση καί τή σωτηρία. 5 Ὅταν τά ἄκουσαν αὐτά, βαπτίσθηκαν, ἀφοῦ πίστεψαν στό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καί στήριξαν σ’ αὐ­τόν ὅλη τήν ἐμπι­­στοσύνη καί τήν ἐλπίδα τους, ἀναγνωρίζοντας ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Μεσσίας, λυτρωτής καί Κύρι­ος. 6 Κι ὅταν ὁ Παῦλος ἔβαλε τά χέρια του πάνω στά κεφάλια τους, ἦλθε τό Ἅγιον Πνεῦμα ἐπάνω τους καί τούς μετέδωσε διπλό χάρισμα· μιλοῦσαν δηλαδή σέ διάφο­ρες ξένες γλῶσσες, τίς ὁποῖες πιό πρίν δέν τίς γνώριζαν, καί συγχρόνως προφήτευαν. 7 Ὅλοι αὐτοί ἦταν περίπου δώδεκα ἄνδρες. 8 Στή συνέχεια, ἐπί τρεῖς μῆνες ὁ Παῦλος πήγαινε στή συναγωγή καί κήρυττε μέ θάρρος. Καί συζητοῦσε ἐκεῖ μέ τούς Ἰουδαίους προβάλλοντάς τους πειστικές ἀπο­δεί­ξεις γιά τίς ἀλήθειες πού ἀναφέρονταν στή βα­σιλεία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ἐγκαθίδρυσε πάνω στή γῆ καί στίς καρ­διές τῶν πιστῶν ὁ Κύριος Ἰησοῦς.