...

 

Κυριακὴ ΙE΄ Λουκᾶ 

Εὐαγγελικὸ καί  Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα 

Κυριακῆς 28 Ἰανουαρίου 2024

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Ἰανουαρίου 2024, Κυριακὴ ΙE΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιθ΄ 1-10)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, διήρχετο ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν ῾Ιεριχώ· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗ­τος ἦν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν ᾿Ιησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μι­κρὸς ἦν. καὶ προδρα­μὼν ἔμπροσ­θεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐ­κείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀ­να­βλέψας ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδεν αὐ­τὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖ­ναι. καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. καὶ ἰδόν­τες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁ­μαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε κα­τα­λῦσαι. σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑ­παρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐ­συκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴ­κῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν. ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Ἔπειτα ἀπό λίγο ὁ Ἰησοῦς μπῆκε στήν Ἱεριχώ, καί περνοῦσε μέσα ἀπό τήν πόλη. 2 Ἐκεῖ ὑπῆρχε ἕνας ἄνθρωπος πού ὀνο­μαζόταν Ζακ­χαῖ­ος. Αὐτός ἦταν ἀρχιτελώνης καί πολύ πλούσιος. 3 Καί προσπαθοῦσε νά δεῖ τόν Ἰησοῦ ποιός εἶναι, ἀλλά δέν μποροῦσε. Διότι ὑπῆρχε μεγάλη συρροή λαοῦ, καί αὐτός ἦταν κοντός στό ἀνάστημα καί σκεπαζόταν ἀπό τό πλῆθος. 4 Ἔτρεξε λοιπόν μπροστά ἀπό τό πλῆθος πού συνό­δευε τόν Ἰησοῦ καί ἀνέβηκε σάν νά ἦταν μικρό παιδί σέ μία συκομουριά γιά νά τόν δεῖ, διότι ἀπό τό δρόμο ἐκεῖ­νο στόν ὁποῖο βρισκόταν τό δέντρο αὐτό θά περ­νοῦ­σε ὁ Ἰησοῦς. 5 Ἀμέσως μόλις ἔφθασε ὁ Ἰησοῦς στό σημεῖο ἐκεῖνο, σήκωσε τά μάτια του καί τόν εἶδε· καί χωρίς νά τόν γνω­ρίζει ἀπό παλαιότερα τόν φώναξε μέ τό ὄνομά του καί τοῦ εἶπε: Ζακχαῖε, κατέβα γρήγορα, διότι σήμερα πρέπει νά μείνω στό σπίτι σου, σύμφωνα μέ τή θεία βουλή πού προετοιμάζει τή σωτηρία σου. 6 Τότε ὁ Ζακχαῖος κατέβηκε γρήγορα καί τόν ὑποδέ­χθηκε στό σπίτι του μέ χαρά. 7 Ὅλοι ὅμως, ὅταν εἶδαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς προτίμησε τό σπί­τι τοῦ Ζακχαίου, μουρμούριζαν μεταξύ τους μέ ἀ-γανάκτηση καί σχολίαζαν περιφρονητικά τόν Ἰησοῦ λέγοντας ὅτι μπῆκε νά μεί­νει καί νά ἀναπαυθεῖ στό σπίτι ἑνός ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου. 8 Ὁ Ζακχαῖος ὅμως στάθηκε μπροστά στόν Κύριο καί τοῦ εἶπε: Ἰδού, Κύριε, τά μισά ἀπό τά ὑπάρχοντά μου τά δίνω ἐλεημοσύνη στούς φτωχούς, κι ἄν τυχόν ὡς τελώνης μεταχειρίστηκα συκοφαντίες, ψεύτικες καταγγελίες καί ἀναφορές γιά νά ἀδικήσω κάποιον σέ κάτι, τοῦ τό γυρίζω πίσω τετραπλάσιο. 9 Τότε ὁ Ἰησοῦς στράφηκε πρός αὐτόν καί εἶπε: Σήμερα μέ τήν ἐπίσκεψή μου στό σπίτι αὐτό ἦλθε ἡ σωτηρία τόσο στόν οἰκοδεσπότη ὅσο καί στούς δικούς του. Καί ἔπρεπε νά σωθεῖ καί ὁ ἀρχιτελώνης αὐ­τός, διότι κι αὐτός εἶναι γιός καί ἀπόγονος τοῦ Ἀβραάμ, ὅπως κι ἐσεῖς πού διαμαρτύρεσθε. Καί σ’ αὐτόν λοιπόν ἔδωσε ὁ Θεός τήν ὑπόσχεση τῆς σωτηρίας. 10 Ἔπρεπε λοιπόν νά συντελέσω στή σωτηρία αὐτή τοῦ Ζακχαίου, διότι ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἦλθε ἀπό τόν οὐ­ρανό στή γῆ γιά ν’ ἀναζητήσει καί νά σώσει ὅλη τήν ἀν­θρω­πό­τη­τα, πού σάν χαμένο πρόβατο κινδύνευε νά πεθάνει μέ­σα στήν ἁμαρτία.

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Ἰανουαρίου 2024, ΛΒ΄ Κυριακῆς (Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15)

Τέκνον Τιμόθεε, πι­στὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀ­πο­δοχῆς ἄξιος· εἰς τοῦ­το γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀ­νειδιζό­μεθα, ὅτι ἠλ­πί­καμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀν­θρώ­πων, μάλιστα πι­­στῶν. Παράγγελλε ταῦ­τα καὶ δίδασκε. μη­δείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλ­­λὰ τύπος γί­νου τῶν πιστῶν ἐν λό­γῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀ­γάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πί­­­στει, ἐν ἁγνείᾳ. ἕως ἔρ­χομαι πρόσεχε τῇ ἀ­ναγνώσει, τῇ παρακλή­σει, τῇ διδασκαλίᾳ. μὴ ἀ­μέλει τοῦ ἐν σοὶ χα­ρί­σματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προ­φητείας μετὰ ἐπι­θέ­σεως τῶν χειρῶν τοῦ πρε­σ­βυτερίου. ταῦτα με­λέτ­α, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φα­νερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.

 

Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ

«Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι»

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὡς σοφὸς παιδαγωγὸς παραθέτει στὸν μαθητή του Τιμόθεο πολύτιμες ὁδηγίες καὶ πρακτικὲς συμβουλὲς γιὰ τὸ ποιμαντικὸ ἔργο ποὺ εἶχε νὰ ἐπιτελέσει στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἐφέσου. Μεταξὺ τῶν ἄλλων τοῦ ἐπισημαίνει νά μελετᾶ συχνὰ καὶ σὲ βάθος ὅσα τοῦ γράφει καὶ μάλιστα στὰ νοήματα αὐτὰ νὰ βρίσκεται ἡ σκέψη του. Ὁ θεόπνευστος αὐτὸς λόγος τοῦ Ἀποστόλου ἀπευθύνεται καὶ στὸν καθένα μας. Μᾶς συνιστᾶ νά μελετοῦμε τὴ θεία διδασκαλία τοῦ Κυρίου. Γιατί, στ’ ἀλήθεια, εἶναι ἀπαραίτητο νὰ μελετοῦμε τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ πῶς πρέπει νὰ γίνεται ἡ μελέτη μας; Αὐτὰ θὰ μᾶς ἀπασχολήσουν στὴ συνέχεια.

1. Μᾶς ὁμιλεῖ ὁ Θεὸς

Εἶναι χρέος τοῦ πιστοῦ ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, διότι στὶς σελίδες της δὲν περιέχονται ἀνθρώπινες σκέψεις καὶ διδασκαλίες, ἀλλὰ ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ. «Τάδε λέγει Κύριος», τόνιζαν οἱ Προφῆτες στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, πρὶν ἐξαγγείλουν τὶς προφητεῖες τους. Αὐτὰ ποὺ σᾶς λέω δὲν εἶναι λόγια δικά μου, ἀνθρώπινα, ἀλλὰ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. Σᾶς ὁμιλεῖ ὁ Θεός. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα φώτιζε τοὺς Προφῆτες. Αὐτὸ καθοδηγοῦσε καὶ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους ποὺ διέσωσαν στὰ ἱερὰ κείμενά τους τὴ διδασκαλία τοῦ Κυρίου. «Πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος» (Β΄ Τιμ. γ΄ 16), σημειώνει σὲ ἄλλη ἐπιστολή του ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Κάθε ἱερὸ κείμενο, δηλαδή, ποὺ περιλαμβάνεται στὴν Ἁγία Γραφή, ἔχει συνταχθεῖ μὲ τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Μελετώντας τὰ λόγια τοῦ Κυρίου μᾶς ἀποκαλύπτεται ὁ Θεὸς σὲ κάθε ἐποχή. Ἀκοῦμε τὴ φωνή του. Μᾶς φανερώνει τὸ θεῖο θέλημά του. Μᾶς δίνει ἀπάν­τηση στὰ σημαντικότερα ἐρωτήματα ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν. Μᾶς πληροφορεῖ πόσα ἔπραξε ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὴν αἰώνια σωτηρία μας καὶ τί πρέπει νὰ πράξουμε ἐμεῖς γιὰ νὰ τὴν προσοικειωθοῦμε. Μᾶς δείχνει τὸν αἰώνιο προορισμό μας.

Γι᾿ αὐτὸ ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς μᾶς καλλιεργεῖ, μᾶς παρηγορεῖ στὶς δοκιμασίες, μᾶς δείχνει τὸν δρόμο γιὰ νὰ ἐπιστρέψουμε στὸν Θεό, μᾶς ἀναγεν­νᾶ πνευματικά. Εἶναι ἡ πνευματικὴ τρο­φὴ ποὺ χρειαζόμαστε, ὅπως τὸ δένδρο χρειάζεται τὸ νερὸ γιὰ νὰ ἀναπτυχθεῖ. Μᾶς ζωογονεῖ, μᾶς ἐξαγιάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Μᾶς βοηθεῖ νὰ προοδεύσουμε στὸν πνευματικό μας ἀγώνα. «Ἵ­να σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶ­σι», σημειώνει ὁ Ἀπόστολος στὴ συνέχεια τοῦ λόγου του. Μὲ τὴν πνευματικὴ μελέτη ἡ πρόοδός σου θὰ γίνεται φανερὴ σὲ ὅλους. Εἶναι σημαντικότατη ἡ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ γιὰ ὅλους μας. Πῶς ὅμως θὰ πρέπει νὰ τόν μελετοῦμε;

2. Ἐμβάθυνση καὶ ἐφαρμογὴ

Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν προτροπή του πρὸς τὸν Τιμόθεο χρησιμοποιεῖ τὸ ρῆμα «μελέτα». Κάνει λόγο γιά μελέτη τῆς Γραφῆς κι ὄχι γιὰ ἁπλὴ ἀνάγνωση. Συνιστᾶ καὶ σ᾿ ἐμᾶς ὄχι ἁπλῶς νὰ διαβάζουμε, ἀλλὰ νὰ ἐμβαθύνουμε μὲ προσήλωση καὶ ἐνδια­φέρον, μὲ δίψα πνευματικὴ στὶς θεῖες ἀλήθειες. Νὰ δίνουμε χρόνο στὴ μελέτη, ὥστε νὰ μὴ γίνεται πρόχειρα καὶ ἐπιφανειακά. Νὰ μελετοῦμε καὶ μὲ εὐλάβεια· μὲ τὴ συνείδηση, ὅπως εἴπαμε νωρίτερα, ὅτι μᾶς ὁμιλεῖ ὁ Θεός. «Ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριος ὁ Θεός» (Ψαλ. πδ΄ [84] 9), ἀναφέρει ὁ ἱερὸς Ψαλμωδός. Θὰ ἀκούσω τί θέλει νὰ πεῖ προσωπικὰ σ᾿ ἐμένα ὁ Κύριος καὶ Θεός μου.

Κάνει ἐπίσης ἐντύπωση ἡ προτροπὴ τοῦ θείου Ἀποστόλου: «ἐν τούτοις ἴσθι». Μᾶς συμβουλεύει τὴν ὥρα τῆς μελέτης ὄχι μόνο νὰ εἴμαστε συγκεντρωμένοι, ἀλλὰ καὶ νὰ παραμένει ἡ διάνοιά μας καὶ ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξή μας στὰ θεῖα λόγια τοῦ Κυρίου. Νὰ χαράσσονται στὴν καρδιά μας καὶ νὰ τὰ ἐπαναφέρουμε συχνὰ στὴ σκέψη μας.

Ἐπιπλέον χρειάζεται νὰ ἐφαρμόζουμε στὴ ζωή μας ὅσα μελετοῦμε στὴν Ἁγία Γραφή. «Μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς προφη­τείας καὶ τηροῦντες τὰ ἐν αὐτῇ γεγραμμένα» (Ἀποκ. α΄ 3), ἐπισημαίνει ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψη. Δηλαδή, μακάριος εἶναι αὐτὸς ποὺ διαβάζει, ἀλλά κι ἐκεῖνοι ποὺ ἀκοῦν τὰ θεόπνευστα αὐτὰ προφητικὰ καὶ διδακτικὰ λόγια καὶ τὰ τηροῦν μὲ εὐλάβεια· τὰ ἐφαρμόζουν μὲ συνέπεια στὴ ζωή τους. Γιὰ νὰ μᾶς ὠφελήσει ἡ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, χρειάζεται ἀπαραίτητα καὶ ἡ ἀπόφαση ἐφαρμογῆς του.

Ἡ ἐποχή μας ἔχει ὀνομασθεῖ ἐποχὴ τῆς πληροφορίας, διότι καθημερινὰ οἱ ἄνθρωποι δεχόμαστε ἕναν καταιγισμὸ πληροφοριῶν, οἱ περισσότερες ἀπὸ τὶς ὁποῖες μᾶς εἶναι περιττές. Πόσες ὧρες χάνουμε ἀρκετοὶ διαβάζοντας στὸ διαδίκτυο εἰδήσεις ἀνούσιες, κάποτε καὶ ἐπιβλαβεῖς στὴν ψυχή μας. Ἂς προσέξουμε λοιπόν! Ἂς ἀνοίγουμε τὰ αὐτιὰ καὶ τὴν καρδιά μας στὰ θεῖα λόγια τοῦ Κυρίου μας, ποὺ ἀποτελοῦν τὴ μόνη ἀλήθεια, κι ἂς προσαρμόζουμε τὴ ζωή μας σὲ αὐτά. Αὐτὰ μᾶς δείχνουν τὸν δρόμο γιὰ τὴν οὐράνια Βασιλεία του.