Κυριακή Γ' Νηστειών της Σταυροπροσκυνήσεως.
“Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν
και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι”.
Η φωτοχυσία της Ανάστασης στην οποία προσανατολίζεται κάθε πιστός που διάγει την περίοδο αυτή το Στάδιο των Αρετών, προϋποθέτει τον Σταυρό του Κυρίου μας μέσα από ένα Σταυροαναστάσιμο οδοιπορικό. Ο Σταυρός που ήταν σύμβολο του θανάτου έγινε εγγύηση της ζωής. Έδωσε την ευκαιρία στην αγάπη να σταυρωθεί και να γίνει έτσι αθάνατη. Ο σημερινός άνθρωπος ζώντας σ’ ένα κλίμα άκρατου ανταγωνισμού και υλιστικής θεώρησης των πραγμάτων, αναζητά εναγωνίως διεξόδους τις οποίες μπορεί να ανακαλύψει και να ιχνηλατήσει στην προοπτική της δύναμης του Σταυρού. Με φόντο τη ζωηφόρο παρουσία Του, επιβάλλεται να αποτολμήσει την έξοδο εκείνη που θα τον απάλλασσε από τις φοβερές συνέπειες της αμαρτίας και κατ’ επέκταση τα λογής αδιέξοδα που βιώνει στη ζωή του.
Δεν είναι τυχαίο που η μητέρα μας Εκκλησία καθιέρωσε την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης, αναδεικνύοντας έτσι τον Σταυρό που προβάλλει ως η ζωηφόρος εκείνη δύναμη που δίνει τη δυνατότητα ενατένισης σε αιώνιους προσανατολισμούς. Μας θυμίζει συγκεκριμένα ότι ο δρόμος που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό περνά μέσα από το σταύρωμα. Μας πλημμυρίζει με θάρρος, δείχνοντάς μας έτσι ότι η σταύρωση αυτή στην πραγματικότητα είναι ένας ζωηφόρος θάνατος και μια σταυρόμορφη Ανάσταση. “Χριστός ο Βασιλεύς της δόξης, εκουσίως χείρας εκτείνας ύψωσεν ημάς εις την αρχαίαν μακαριότητα. Ούς πριν ο εχθρός, δι΄ ηδονής συλήσας, εξορίστους θεού πεποίηκε”, αναφέρεται στον υμνολογικό πλούτο που διαποτίζει την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.
Ο Σταυρός του Κυρίου
Ο Χριστός απευθυνόμενος στους μαθητές του, τονίζει τα εξής: “Όποιος θέλει να με ακολουθήσει ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει τον σταυρό του”. Τα λόγια αυτά είναι πολύ σημαντικά για την πνευματική πορεία που ακολουθεί ο κάθε χριστιανός, που θεωρεί τον εαυτό του μαθητή του Χριστού. Αφού η πορεία του Ιησού δεν περνά μέσα από τιμές, δόξες και μεγαλεία αλλά από το Σταυρό και το Πάθος, δεν μπορεί να είναι διαφορετικός ο δρόμος που ξεδιπλώνεται μπροστά σε όσους συνειδητά θέλουν να τον ακολουθήσουν.
Ο Σταυρός βέβαια δεν είναι πλέον το ατιμωτικό σύμβολο της αρχαιότητας, αλλά η ζωηφόρος δύναμη που οδηγεί στην Ανάσταση. Είναι το αήττητο τρόπαιο, όπλον κραταιόν κατά του διαβόλου, το σταθερό εκείνο στήριγμα για κάθε πιστό στην πορεία του.
Αγαπητοί αδελφοί, η Εκκλησία μας προβάλλει το Σταυρό του Χριστού στο μέσο περίπου της περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής για να Τον προσκυνήσουν οι πιστοί και ενισχυμένοι να συνεχίσουν τον πνευματικό τους αγώνα. Έναν αγώνα που θα τους φέρει έτοιμους στην Μεγάλη Βδομάδα και το Πάσχα. Μάλιστα η συγκεκριμένη περικοπή, με φόντο το Σταυρό, αναγινώσκεται την περίοδο αυτή που προσφέρεται ιδιαίτερα για την κάθαρση των ψυχών και των σωμάτων. Όπως ακούσαμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα, καλείται ο κάθε άνθρωπος να μαθητεύσει κοντά στο Χριστό σηκώνοντας το δικό του σταυρό στη ζωή του.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η μαθητεία κοντά στο Χριστό, σημαίνει πλήρη αυταπάρνηση και πλήρη παράδοση του εαυτού μας στην αγάπη του Κυρίου μας. Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο διότι ο άνθρωπος πολλές φορές αρνείται να αποδεσμευθεί από τα ψεύτικα στηρίγματα τα οποία δεν του επιτρέπουν να προσεγγίσει τα βιώματα της θείας ζωής. Απαιτεί άσκηση και πολύ κόπο η προσπάθειά μας να γίνουμε πραγματικοί μαθητές του Χριστού και να ζούμε με πυξίδα την αγάπη Του. Και βέβαια, πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι η μαθητεία κοντά στο Χριστό δεν εκφράζεται μόνο με την πίστη που επιδεικνύουμε σε περιόδους διωγμών, αλλά φανερώνεται μέσα από το καινούργιο ήθος στην καθημερινή μας ζωή. Αυτό το ήθος απορρέει από τη σταυρωμένη αγάπη που παραπέμπει σε αιώνιες και ακατάλυτες αντοχές.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου