...

 ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 630 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ

Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

"Ο Λόγος του Θεού στον Λαό του Θεού"

(Ματθ. ε΄ 14-19) (Τιτ. γ΄ 8-15)

Ακτινοβόλος εμπειρία

«Εγώ ειμί το φως του κόσμου»

 Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα, τη μνήμη των αγίων 630 Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνήλθε το 451 μ.Χ.  στην Χαλκηδόνα. Στη Σύνοδο αυτή έγινε κατορθωτή η διατύπωση του Χριστολογικού Δόγματος, κατά τρόπο που διασφαλιζόταν ο σωτηριολογικός χαρακτήρας της Εκκλησίας και αναδεικνυόταν η αιώνια αλήθεια της.  Συγκεκριμένα, με αφορμή τις διάφορες αιρέσεις που διαστρέβλωναν την αλήθεια της Εκκλησίας μας γύρω από το πρόσωπο του Κυρίου, η Σύνοδος της Χαλκηδόνας διατράνωσε την πίστη της Ορθοδοξίας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος.

  Η ένωση των δύο φύσεων στο Πρόσωπό του είναι πραγματική. Έτσι το ανθρώπινο προσλαμβάνεται πραγματικά από το θείο και ανυψώνεται στην προοπτική της αιωνιότητας σε μια οντολογική θεώρηση των πραγμάτων.  Με αυτή την ομολογία πίστεως, ο Χριστός είναι ο πραγματικός Σωτήρας και Θεός μας και επομένως καθοδηγητής των ανθρώπων που δείχνει το δρόμο προς το πραγματικό φως, προς τον Πατέρα των φώτων. Και κατά συνέπεια ο άνθρωπος μπορεί να βαδίσει τον δρόμο προς την θέωση. Επομένως το Δόγμα της Χαλκηδόνας έχει και ανθρωπολογικές – σωτηριολογικές προεκτάσεις.

 Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η Εκκλησία μας σήμερα που τιμά τη μνήμη των αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, επέλεξε το συγκεκριμένο ευαγγελικό ανάγνωσμα που είναι παρμένο από την «Επί του όρους ομιλία» του Κυρίου και στο οποίο ο Χριστός παρομοιάζει τους μαθητές Του με φως του κόσμου, με πόλη κτισμένη πάνω σε βουνό που φαίνεται από παντού. Ακόμα με λυχνάρι που καίει επάνω στο λυχνοστάτη.

Το φως της ζωής

 Μπορούμε να επιμείνουμε λίγο στον παραβολικό λόγο του Χριστού, με τον οποίο οι μαθητές παρουσιάζονται να είναι το «φως του κόσμου».  Όπως μας πληροφορεί ο ευαγγελιστής Ιωάννης, αληθινό φως του κόσμου είναι μόνο ο Θεός.  Στο Θεανδρικό Πρόσωπο του Χριστού, οι άνθρωποι είδαμε το απρόσιτο φως της Θεότητας («εγώ ειμί το φως του κόσμου») και καταυγάζει την ύπαρξή μας «το φως της ζωής».

 Εκείνος, λοιπόν, είναι «το φως των ανθρώπων»,  «το φως το αληθινόν, ό φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον». Τόσο οι μαθητές του Κυρίου όσο και οι πιστοί γενικότερα, επειδή ακριβώς δέχονται το φως το αληθινό, μπορούν να καταστούν και οι ίδιοι φως.  Ο Χριστός είναι ο ίδιος το φως και πηγή του φωτός.

 Οι πιστοί είναι ετερόφωτοι γιατί αντλούν φως από την πηγή Εκείνου.  Παίρνουν το θείο φωτισμό «εκ του πληρώματος αυτού» και έτσι γίνονται «τέκνα» και «υιοί φωτός». Η εν Χριστώ ζωή, όπως υπογραμμίζει ο Γρηγόριος Νύσσης, είναι τελικά μια πορεία μέσα στο φως του Χριστού και ταυτόχρονα μια ακτινοβολία του φωτός αυτού μεταξύ των ανθρώπων.

 Έτσι, στο βαθμό που φωτιζόμαστε από το φως του Χριστού και υπακούμε στα κελεύσματα του ευαγγελικού λόγου του, γινόμαστε κι εμείς φως του κόσμου.  Αποτελούμε επίσης την «πόλιν», η οποία «επάνω όρους κειμένη ου δύναται κρυβήναι», κατά το λόγο του Κυρίου.
Η θέση μας ως μαθητών του Χριστού μέσα στον κόσμο είναι περίοπτη. 

 Όλοι έχουν στραμμένα τα μάτια τους πάνω μας.  Οι Χριστιανοί ως άλλοι λύχνοι – λυχνάρια, αναμμένα από το φως του Χριστού, καλούμαστε να εκπέμψουμε το νοητό φως της πίστεως, τόσο με τα λόγια όσο και με τα καλά μας έργα αλλά και εν γένει με την όλη ζωή μας.

Αγαπητοί αδελφοί, η συνειδητοποίηση του ιερού μας χρέους απέναντι στην αγάπη του Κυρίου και Θεού μας, θα έχει σαν αποτέλεσμα την αγαθοεργό καρποφορία και τη φωτεινή δραστηριότητα μας, κατά το πρότυπο των τιμωμένων σήμερα αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, αλλά και του Ακύλα του αποστόλου, του Ιωσήφ Θεσσαλονίκης, του Νικοδήμου του Aγιορείτου, των οποίων επίσης τη μνήμη τιμούμε.

 Θυμούμαστε σήμερα και την ανακομιδή των λειψάνων του αγίου Επιφανίου του συμπατριώτη μας. Τα πρόσωπα τους έλαμψαν ως φως του κόσμου, που φωτίζει το δρόμο προς τη Βασιλεία του Θεού. Ανάλογη πορεία καλούμαστε να ακολουθήσουμε κι εμείς στην προοπτική της θείας ευλογίας. Γένοιτο.

 

Χριστάκης Ευσταθίου,

Θεολόγος