'Ο Λόγος του Θεού στον Λαό του Θεού'
Το μυστήριο της αγάπης και της θυσίας
«Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν, Δέσποτα»
Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά πανηγυρικά την Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, με την καθιέρωσή της και ως ημέρας νηστείας. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα που μόλις ακούσαμε, μας μεταφέρει στις συγκλονιστικές στιγμές του Πάθους του Κυρίου μας και παραπέμπει στις σχετικές ευαγγελικές διηγήσεις. Δεν συνιστούν απλώς μια ιστορική αναδρομή, αλλά μια πρόσκληση αλλά και πρόκληση να σταθούμε με δέος μπροστά στο μέγα μυστήριο της αγάπης του Θεού, που φανερώθηκε στο ξύλο του Σταυρού.
Είναι γνωστό το σκηνικό που ξεδιπλώνεται ενώπιον του Πιλάτου, του Ρωμαίου εκείνου ηγεμόνα, που επιχειρεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην κοσμική δικαιοσύνη και την πολιτική σκοπιμότητα. Οι κραυγές του πλήθους αντηχούν εκκωφαντικά και δονούν την ατμόσφαιρα: «Σταύρωσον, σταύρωσον!» Κραυγές που δεν είναι απλώς θυμός, αλλά τοξικό μίσος, που έχει οδηγήσει στην πλήρη τύφλωση.
Οι αρχιερείς, οι πρεσβύτεροι, το ιερατείο, εκείνοι που είχαν υποχρέωση να οδηγήσουν το λαό προς τον Μεσσία, καταδικάζουν τον Υιό του Θεού με την κατηγορία ότι τόλμησε να φανερώσει την σωτήρια αλήθεια, ότι είναι ο Υιός Θεού. Η αλαζονεία και η προσκόλληση στην ανθρώπινη εξουσία, τούς οδήγησαν στην κατάντια να απορρίψουν και ν’ απαρνηθούν τον ίδιο τον Θεό. Τον Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου.
Ο Πιλάτος, παρά τους φόβους του και την δήθεν αναζήτηση της αλήθειας, υποχωρεί μπροστά στην πίεση. Η απάντηση του Ιησού: «Ουκ είχες εξουσίαν κατ’ εμού ουδεμίαν, ει μη ην δεδομένον σοι άνωθεν», συνιστά μια εκπληκτική αποκάλυψη.
Ο Ιησούς δεν είναι θύμα των περιστάσεων, ούτε της ανθρώπινης κακίας. Είναι εκείνος που εκουσίως προσφέρει τον Εαυτό του υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας. Η σταύρωσή του δεν είναι μια μοιραία κατάληξη, αλλά η εκπλήρωση του Θείου Σχεδίου. Είναι η υπακοή του στον Πατέρα, η υπακοή που οδηγεί στη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
Το φορτίο του Σταυρού
Βλέπουμε τον Ιησού να βαδίζει προς τον Γολγοθά, βαστάζοντας ο ίδιος τον Σταυρό του. Ένας Σταυρός που δεν είναι απλώς ένα ξύλο, αλλά το βάρος όλων των αμαρτιών του κόσμου, η συνέπεια της ανθρώπινης αποστασίας και κατάντιας. Και όμως, ο Ιησούς τον σηκώνει με αγάπη, με υπομονή, με την αποφασιστικότητα να ολοκληρώσει το έργο της σωτηρίας. Ο Γολγοθάς, ο τόπος του κρανίου, γίνεται ο τόπος της Ανάστασης, ο τόπος όπου ο θάνατος νικιέται από τη ζωή.
Στον Σταυρό τοποθετείται μια επιγραφή: «Ιησούς ο Ναζωραίος ο βασιλεύς των Ιουδαίων». Μια επιγραφή που γραμμένη σε τρεις γλώσσες, Εβραϊκά, Ελληνικά, Ρωμαϊκά, διακήρυττε σε όλον τον κόσμο την αλήθεια: Αυτός ο Ιησούς, ο ταπεινός Ναζωραίος, είναι ο αληθινός Βασιλιάς.
Δεν είναι βασιλιάς οποιασδήποτε κοσμικής εξουσίας, αλλά Βασιλιάς της αγάπης, της ειρήνης, της αλήθειας. Η Βασιλεία του δεν είναι από αυτόν τον κόσμο, αλλά είναι ουράνια και αιώνια. Είναι στεριωμένη στις καρδιές όσων τον δέχονται και τον πιστεύουν.
Η μητέρα του Κυρίου και το «τετέλεσται»
Κάτω από τον Σταυρό, βλέπουμε τη Μητέρα του Κυρίου, την Παναγία. Μια εικόνα απαράμιλλης θλίψης, αλλά και μεγαλείου. Η Μητέρα που βλέπει τον Υιό της να σταυρώνεται, και όμως στέκεται εκεί, πιστή μέχρι τέλους. Και ο Ιησούς, μέχρι τέλους πάνω στον Σταυρό, φροντίζει για την Παναγία, αναθέτοντάς την στον αγαπημένο μαθητή Ιωάννη. Αυτό μας δείχνει την απεριόριστη αγάπη και μέριμνα του Χριστού, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Τέλος, ακούγεται και η φράση: «Τετέλεσται». Μια λέξη που συμπυκνώνει όλο το έργο της Θείας Οικονομίας. Το σχέδιο της σωτηρίας έχει ολοκληρωθεί. Η αμαρτία έχει νικηθεί. Η συμφιλίωση του ανθρώπου με τον Θεό έχει επιτευχθεί. Ο Ιησούς έχει επιτελέσει το έργο της σωτηρίας μας, προσφέροντας τον εαυτό του ως θυσία. Έτσι, μέσα από τον θάνατο αναδύεται η ζωή, με τις αιώνιες και ουράνιες διαστάσεις της.
Ο Σταυρός πυξίδα ζωής
Αδελφοί εν Χριστώ, ο Σταυρός δεν είναι σύμβολο ήττας ή θανάτου. Δεν είναι το ατιμωτικό ξύλο, όπως θεωρείτο στην αρχαιότητα. Είναι σύμβολο νίκης, σύμβολο ζωής, σύμβολο αγάπης. Είναι η πυξίδα της ζωής μας. Μας δείχνει τον δρόμο της αυτοθυσίας, της υπακοής, της αγάπης, που είναι ο μόνος σωτήριος για τον άνθρωπο και τον κόσμο. Μας καλεί να σηκώσουμε τον δικό μας σταυρό, όχι ως οδύνη, αλλά ως ευλογία.
Να σηκώσουμε τον σταυρό της υπομονής στις δοκιμασίες, τον σταυρό της συγχώρεσης, τον σταυρό της προσφοράς προς τον πλησίον, τον σταυρό που οδηγεί στην ένωσή μας με τον Θεό. Ας τον ασπαζόμαστε, λοιπόν, με πίστη και ευλάβεια. Γιατί μέσω του Σταυρού, άνοιξε ο δρόμος προς την αιώνια ζωή. Μέσω του Σταυρού, μας δόθηκε η ελπίδα της Ανάστασης.
Γι’ αυτό μπορούμε κάθε ώρα και στιγμή ν’ αναφωνούμε: «τον σταυρόν σου προσκυνούμεν δέσποτα και την αγίαν σου ανάστασιν δοξάζομεν».
Χριστάκης Ευσταθίου,
Θεολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου