Ιδιόμελον του εσπερινού της Πεντηκοστής.
«Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν, καὶ Πνεύματος ἐπιδημίαν, καὶ προθεσμίαν ἐπαγγελίας, καὶ ἐλπίδος συμπλήρωσιν, καὶ τὸ μυστήριον ὅσον; Ὡς μέγα τε καὶ σεβάσμιον! Διὸ βοῶμέν σοι· Δημιουργὲ τοῦ παντὸς Κύριε, δόξα σοι.»
Ας αφήσω το Πανάγιο Πνεύμα, να μεταβάλει το νου μου, ώστε να δω τον κόσμο στην πραγματική του διάσταση. Την καρδιά μου, ώστε από πέτρινη να γίνει ζωντανή και να φλέγεται για το Θεό.
Την γλώσσα μου, ώστε να επικαλείται διαρκώς το Θεό και αντί να τσακίζει κόκαλα, να ρίχνει βάλσαμο στις πληγές! Ας αφήσω τον Παράκλητο να πλημμυρίσει με ΦΩΣ, το Δικό Του Φώς, τη ζωή μου! Και τότε η ζωή μου θα αλλάξει διότι τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου