...

 

Ἡ πρώτη ἀγάπη μας

 Εὐαγγελικὸ καί  Ἀποστολικὸ   Ἀνάγνωσμα 

Κυριακῆς 11 Ἰουνίου 2023

Ἡ πρώτη ἀγάπη μας .

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 11 Ἰουνίου 2023, Τῶν Ἁγίων Πάντων (Ματθ. ι΄ 32-33,
37-38, ιθ΄ 27-30)

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μα­θη­ταῖς· πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνό­ματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.

 

Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ

«Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος»

Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων, σήμερα, καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ ὅλους ἐκείνους τοὺς ἥρωες τῆς πίστεως, ποὺ ἀγάπησαν ὁλόκαρδα τὸν Χριστὸ καὶ εὐφραίνονται αἰώνια στὴ Βασιλεία του. Γι᾿ αὐτὸ στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ποὺ ἀναγινώσκεται πρὸς τιμήν τους, ἀκούσαμε τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ μᾶς καλεῖ νὰ Τὸν ἀγαπήσουμε ὁλοκληρωτικά· περισσότερο κι ἀπὸ τοὺς γονεῖς μας ἀκόμη.

Ἀσφαλῶς ὀφείλουμε πολλὰ στοὺς γονεῖς μας, γιὰ ὅσα μᾶς ἔχουν προσ­φέρει. Γι᾿ αὐτὸ ὁ Κύριος θέλει νὰ τοὺς ἀγαποῦμε καὶ νὰ τοὺς τιμοῦμε. Στὸν λόγο του ὅμως, ποὺ ἀκούσαμε στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ἡ βαρύτητα πέφτει στὴ λέξη «ὑπέρ», ποὺ σημαίνει περισσότερο. Ὁ Κύριος ζητεῖ τὴν πρώτη ἀγάπη μας, διότι Ἐκεῖνος εἶναι ὁ με­γαλύτερος Εὐεργέτης μας. Ἐπιπλέον, διότι ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ Τὸν ἀγαπήσει ὁλοκληρωτικὰ θὰ κερ­δίσει τὸ πᾶν.

1. Ὁ μεγαλύτερος Εὐεργέτης μας

Ὁ Κύριος δικαίως ζητεῖ τὴν πρώτη ἀγάπη μας. Ἐκεῖνος δημιούργησε γιὰ μᾶς ὅλο αὐτὸ τὸν πανέμορφο κόσμο ποὺ μᾶς περιβάλλει: τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ, τὶς θάλασσες τῆς γῆς, τὰ δάση, τὰ ποικιλόχρωμα ἄνθη. Ἕνα ὑπέροχο κόσμημα ὁ κόσμος! Ἕνα παλάτι γιὰ νὰ κατοικήσει σ᾿ αὐτὸ ὁ βασιλιὰς τῆς Δημιουργίας, ὁ ἄνθρωπος. Ὅταν δὲ ἀργότερα ὁ ἄνθρωπος παράκουσε τὴν ἐντολὴ τοῦ Πλάστη του καὶ φέρθηκε ἀχάριστα πρὸς τὸν Θεό, Ἐκεῖνος δὲν τὸν ἐγκατέλειψε. Μίλησε μὲ τὸ στόμα τῶν Προφητῶν γιὰ τὴ μέλλουσα σωτηρία καὶ ἔδωσε ὁδηγὸ τὸν Νόμο καὶ τὶς ἐντολές του.

Ἡ μεγαλύτερη ὅμως εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση καὶ ἡ θυσία τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ του. Ὁ Θεὸς δὲν ἔγινε ἁπλῶς ἄνθρωπος. Ἦλθε στὸν κόσμο τῆς ἁμαρτίας γιὰ νὰ θυσιασθεῖ καὶ νὰ σώσει τοὺς ἀνθρώπους. «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν» (Ἰω. γ΄ 16), ὑπογραμμίζει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης. Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζοῦσαν στὴν ἁμαρτία, ὥστε παρέδωσε σὲ θάνατο τὸν μονάκριβο Υἱό του.

Θυσιάσθηκε γιὰ χάρη τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου ὁ Χριστός. Θυσιάσθηκε γιὰ τὸν καθένα μας προσωπικά· γιὰ τὴν αἰώνια σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Οἱ γονεῖς μας μᾶς χάρισαν τὴν ἐπίγεια ζωή. Ὁ Κύριος θυσιάσθηκε γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὴν αἰώνια ζωὴ κοντά Του· τὴν ἄληκτη μακαριότητα τῆς Βασιλείας του. Εἶναι ἀναμφίβολα ὁ μεγαλύτερος Εὐεργέτης μας.

2. Γιὰ νὰ κερδίσουμε τὸ πᾶν

Ὁ Κύριος ζητεῖ τὴν πρώτη ἀγάπη μας. «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος», μᾶς τόνισε σήμερα, διότι ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ ἀγαπήσει ὁλοκληρωτικὰ τὸν Χριστὸ θὰ κερδίσει τὸ πᾶν. Ὅλοι μας ἀναζητοῦμε τὴν προσωπική μας εὐτυχία, τὴν πληρότητα, τὴν ἀληθινὴ χαρά. Ἡ ψυχὴ ὡστόσο εἶναι ἄυλη καὶ δὲν γεμίζει μὲ τὸν ὑλικὸ πλοῦτο, τὴν ἐπίγεια δόξα καὶ τὶς ἁμαρτωλὲς ἀπολαύσεις. Ζητεῖ κάτι ἀνώτερο, ἄφθαρτο, αἰώνιο.

Αὐτὸ δὲ ποὺ ἀναζητεῖ ὁ ἄνθρωπος, μόνο ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ τοῦ τὸ προσφέρει. Ἐκεῖνος χορηγεῖ τὸν ἀληθινὸ πλοῦτο, τὴν ἄφθαρτη δόξα, τὰ αἰώνια ἀγαθά. Ἐ­κεῖνος χαρίζει καὶ στὴν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου πλούσια τὴν εὐλογία του, ὅπως ὁ Ἴδιος μᾶς ὑποσχέθηκε σήμερα: «Πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰ­ώνιον κληρονομήσει». Δηλαδή, ὅποιος ἄφησε ὑλικὲς περιουσίες ἢ συγγενικά του πρόσωπα, προκειμένου νά μείνει ἑνωμένος μαζί μου, θὰ πάρει ἑκατονταπλάσια ἀμοιβὴ σ᾿ αὐτὴ τὴ ζωὴ καὶ ἐπιπλέον θὰ κληρονομήσει τὴν αἰώνια ζωή.

Ἂς θυμηθοῦμε ἀκόμη ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη τὸν πατριάρχη Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος ἀγάπησε τὸν Θεὸ περισσότερο κι ἀπὸ τὸ μονάκριβο παιδί του, τὸν Ἰσαάκ, καὶ ἀπέδειξε ὅτι ἦταν ἕτοιμος νὰ τὸ θυσιάσει, ὅταν τοῦ τὸ ζήτησε ὁ Θεός. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἔλαβε τόσο πλούσια τὴν εὐλογία του. Αὐτὴ τὴν ἀπόλυτη πληρότητα κοντὰ στὸν Κύριο ζοῦσαν ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀναφωνεῖ μὲ ἐνθουσιασμὸ ὁ σύγχρονός μας ὅσιος Πορφύριος: «Ὅπου ὑπάρχει ἡ ἀγάπη στὸν Χριστό, ἐξαφανίζεται ἡ μοναξιά. Εἶσαι εἰρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Οὔτε μελαγχολία, οὔτε ἀρρώστια, οὔτε πίεση, οὔτε ἄγχος, οὔτε κατήφεια, οὔτε κόλαση. Ὅταν ἔλθει ὁ Χριστὸς στὴν καρδιά, ἡ ζωὴ ἀλλάζει. Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν» (Βίος καὶ Λόγοι, σελ. 223).

Ἂς μᾶς ἀξιώσει ὁ Κύριος, μὲ τὶς πρεσβεῖες ὅλων «τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος» ἔνδοξων Ἁγίων μας, νὰ ἀγαπήσουμε τὸν Χρι­στὸ περισσότερο ἀπὸ ὁποιονδήποτε κι ἀπὸ ὁτιδήποτε ἄλλο στὴ ζωή μας. Ἐκεῖνον, ποὺ εἶναι ὁ μεγαλύτερος Εὐεργέτης μας· Ἐκεῖνον, ποὺ θὰ μᾶς χαρίσει τὸ πᾶν!

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 11 Ἰουνίου 2023, τῶν Ἁγίων Πάντων (Ἑβρ. ια΄ 33-ιβ΄ 2)

33 οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰρ­γάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέ­τυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφρα­ξαν στόματα λεόντων, 34 ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμ­βολὰς ἔκλιναν ἀλλο­τρίων· 35 ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπα­νίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύ­χω­σιν· 36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­τι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· 37 ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθη­σαν, ἐπειράσθη­σαν, ἐν φό­νῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερού­μενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, 38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. 39 Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, 40 τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

ιβ΄ 1 Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι’ ὑπομονῆς τρέ­χω­μεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, 2 ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τε­λει­ω­τὴν Ἰησοῦν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

33 Αὐτοί, ἐπειδή εἶχαν πίστη, καταπολέμησαν καί ὑπέ­ταξαν βασίλεια, κυβέρνησαν τό λαό μέ δικαιοσύνη, πέ­­τυχαν τήν πραγματοποίηση τῶν ὑποσχέσεων πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός, ἔφραξαν στόματα λιονταριῶν, ὅπως ὁ Δανιήλ, 34 ἔσβησαν τήν καταστρεπτική δύναμη τῆς φωτιᾶς, διέφυγαν τόν κίνδυνο τῆς σφαγῆς, πῆραν δύναμη κι ἔγιναν καλά ἀπό ἀρρώστιες, ἀναδείχθηκαν ἰσχυροί καί ἀνίκητοι στόν πόλεμο, ἔτρεψαν σέ φυγή τίς ἐχθρικές πα­ρατάξεις καί τά πολυπληθή στρατεύματά τους. 35 Μέ τήν πίστη πού εἶχαν στήν ὑπερφυσική δύναμη τῶν προφητῶν οἱ γυναῖκες πού ἀναφέρει ἡ Παλαιά Δι­α­­­θήκη ξαναπῆραν πίσω ζωντανά τά νε­κρά παιδιά τους πού ἀνέστησαν οἱ προφῆτες. Κι ἄλ­λοι δέθηκαν στό βα­σα­νιστικό ὄργανο πού λεγόταν τύ­μπανο καί δάρθηκαν σκληρά μέχρι θανάτου, ἐπει­δή δέν δέχθηκαν νά ἀρ­νηθοῦν τήν πίστη τους καί νά ἐλευ­θε­ρωθοῦν ἔτσι ἀπό τό μαρτύριο. Προτίμη­σαν τό σκληρό αὐτό μαρτύριο, γιά νά ἀναστηθοῦν σέ μιά καλύτερη ζωή, παρά νά ἔχουν μιά πρόσκαιρη ἀπο­κα­τά­στα­ση στή ζωή αὐτή. 36 Κι ἄλλοι πάλι δοκίμασαν ἐμπαιγμούς καί μαστιγώσεις, ἀκόμη μάλιστα καί δεσμά καί φυλακίσεις. 37 Λιθοβολήθηκαν, πριονίσθηκαν, δοκίμασαν πολλούς πειρασμούς, θανατώθηκαν μέ σφαγή ἀπό μαχαίρι, περιφέρονταν σάν πλανόδιοι ἐδῶ κι ἐκεῖ. Φοροῦσαν γιά ροῦχα προβιές καί γιδοδέρματα, ζώντας μέσα σέ στερήσεις, θλίψεις καί κακοπάθειες. 38 Ὁλόκληρος ὁ κόσμος δέν ἄξιζε ὅσο οἱ ἅγιοι αὐτοί ἄνδρες, κι οὔτε μποροῦσε νά συγκριθεῖ μ’ αὐτούς. Περιπλανιόνταν σέ ἐρημιές καί σέ βουνά, σέ σπηλιές καί σέ τρύπες τῆς γῆς. 39 Κι ὅλοι αὐτοί οἱ ἅγιοι ἄνδρες, ἄν καί ἔλαβαν ἐγκω­μι­αστική μαρτυρία γιά τήν πίστη τους, δέν ἀπόλαυσαν τήν ὑπόσχεση τῆς οὐράνιας κληρονομιᾶς. 40 Κι αὐτό διότι ὁ Θεός προέβλεψε γιά μᾶς κάτι καλύτερο, ὥστε αὐτοί νά μή λάβουν σέ τέλειο βαθμό τή σωτηρία τους χωρίς ἐμᾶς, ἀλλά νά τή λάβουμε ὅλοι μαζί. Ἔτσι ἐμεῖς βρισκόμαστε τώρα σέ πλεονεκτικότερη θέση ἀπ’ αὐτούς· ὄχι μόνο ἐπειδή ζοῦμε στά χρόνια τῆς ἀπολυτρώσεως τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί ἐπειδή ἡ περίοδος τῆς ἀναμονῆς γιά μᾶς εἶναι μικρότερη.

ιβ΄ 1 Ἔχοντας λοιπόν κι ἐμεῖς τριγύρω μας ἕνα τόσο μεγάλο καί πυκνό σύννεφο ἁγίων ἀνθρώπων πού μαρτύρησαν γιά τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως, ἄς πετάξουμε ἀπό πάνω μας κάθε φορτίο βιοτικῶν πραγμάτων καί φρο­ντίδων, ἐπιπλέον μάλιστα καί τήν ἁμαρτία, στήν ὁποία εὔκολα κανείς παρασύρεται. Κι ἄς τρέχουμε μέ ὑπο­­μονή τόν ἀγώνα πού προβάλλει μπροστά μας. 2 Καί πουθενά ἀλλοῦ ἄς μή στρέφουμε τά βλέμματά μας καί τήν προσοχή μας παρά μόνο στόν Ἰησοῦ, πού εἶναι ὁ ἀρχηγός καί θεμελιωτής τῆς πίστεώς μας καί μᾶς τελειοποιεῖ σ’ αὐτήν.