Κυριακὴ ΣΤ΄ Ματθαίου – Εὐαγγελικὸ καί Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 20 Ἰουλίου 2025

  

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. θ΄ 1 -8

1 Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. 2 Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 3 καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· Οὗτος βλασφημεῖ. 4 καὶ εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· Ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 5 τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; 6 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας – τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· Ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 7 καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 8 ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.

Νεοελληνική Απόδοση

1 Αφού εμπήκε στο πλοίον ο Ιησούς, επέρασε την λίμνην και ήλθε εις την πόλιν του, δηλαδή την Καπερναούμ. 2 Και ιδού έφεραν προς αυτόν ένα παραλυτικόν, κατάκοιτον επάνω στο κρεββάτι· και όταν είδεν ο Ιησούς την πίστιν του παραλυτικού και εκείνων, που τον έφεραν, είπε στον παραλυτικόν· “θάρρος, παιδί μου, μη φοβήσαι ότι αι αμαρτίαι σου θα εμποδίσουν την θεραπείαν· δια την πίστιν σου, σου έχουν ήδη συγχωρηθή αι αμαρτίαι”. 3 Και ιδού, μερικοί από τους γραμματείς που ήσαν παρόντες, εσκέφθησαν· “αυτός βλασφημεί (είναι ασεβής, διότι οικιειοποιείται την εξουσίαν του Θεού να συγχωρή αμαρτίας”). 4 Οταν δε ο Ιησούς, ως παντογνώστης, είδε ολοκάθαρα τας πονηράς σκέψεις των γραμματέων, είπε· “διατί κυκλοφορείτε στον νουν και την καρδίαν σας τέτοιες πονηρές σκέψεις; 5 Διότι, τι είναι ευκολώτερον να πη κανείς· Σου έχουν συγχωρηθή αι αμαρτίαι σου η να πη· Σηκω επάνω και περιπάτει; Το πρώτον, ως εσωτερικόν, δεν το βλέπει κανείς και επομένως δεν ημπορεί να το εξακριβώση. Το δεύτερον, ως εξωτερικόν και αισθητόν, δεν ημπορεί να το αρνηθή, όσον κακόπιστος και αν είναι. 6 Δια να ιδήτε δε και μάθετε καλά, ότι ο υιός του ανθρώπου έχει εξουσίαν να συγχωρή αμαρτίας και να θεραπεύη ασθενείας, τότε λέγει προς τον παραλυτικόν· “σήκω επάνω υγιής, πάρε το κρεββάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου”. 7 Και αμέσως εσηκώθη ο παραλυτικός εντελώς υγιής και επήγε στο σπίτι του. 8 Οταν δε τα πλήθη του λαού είδαν αυτό που έγινε, εθαύμασαν και εδόξασαν τον Θεόν, ο οποίος έδωσεν στον Ιησούν, που τον εθεωρούσαν ως ένα εκ των ανθρώπων, τέτοιαν εξουσίαν, να συγχωρή δηλαδή αμαρτίας και να θεραπεύη ασθενείας.

***************************************************

 

ΣΚΕΨΕΙΣ – ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

1. Ἔχε θάρρος

Στὴν Καπερναοὺμ μᾶς μεταφέρει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς θείας Λειτουργίας. Μόλις ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἔφθασε στὴν πόλη αὐτή, ποὺ ἦταν τὸ κέντρο τῆς δράσεώς του, ὁδήγησαν μπροστά του ἕναν παραλυτικὸ τοποθετημένο ἐπάνω σὲ κρεβάτι. Ὁ Χριστός, βλέποντας τὴν πίστη τοῦ ἀσθενοῦς καὶ ἐκείνων ποὺ τὸν συνόδευαν, ἀπευθύνθηκε στὸν ἀσθενὴ καὶ τοῦ εἶπε ἀρχικὰ δύο λέξεις, ποὺ ἔκρυβαν μέσα τους πολὺ δυνατὰ νοήματα: «Θάρσει, τέκνον». Ἔχε θάρρος, παιδί μου. Μὴ χάνεις τὴν ἐλπίδα σου. Μὴ φοβᾶσαι. Ὅλα θὰ πᾶνε καλά.

Προφανῶς ὁ Κύριος διέκρινε κάποια ἀγωνία, φόβο ἢ δισταγμὸ στὴν καρδιὰ τοῦ παραλυτικοῦ ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν του. «Εἶμαι ἄξιος νὰ θεραπευθῶ; Μήπως τὸ παρελθόν μου, οἱ ἁμαρτίες μου ἐμποδίσουν τὸν Ἰησοῦ νὰ μοῦ χαρίσει τὴν ἴαση;», πιθανῶς νὰ σκεφτόταν. Μὲ τὴν προτροπὴ αὐτὴ ὅμως ὁ Χριστὸς τὸν βεβαίωνε ὅτι ἦταν ἐκεῖ δίπλα του γιὰ νὰ τὸν βοηθήσει, γιὰ ν’ ἁπαλύνει τὸν πόνο του, νὰ τὸν ἀνακουφίσει στὴ δοκιμασία τῆς ἀσθένειας. Τὸν ὀνόμασε μάλιστα «τέκνον», δηλαδὴ «παιδί μου». Ἡ λέξη αὐτὴ φανερώνει τὴν πατρικὴ στοργή, τὴ μεγάλη εὐσπλαχνία τοῦ πανάγαθου Θεοῦ μας.

Αὐτὲς τὶς λέξεις τοῦ Κυρίου ἂς φέρνουμε κι ἐμεῖς στὴ σκέψη μας, κάθε φορὰ ποὺ βυθίζεται ἡ ψυχή μας στὴν ἀγωνία ἢ τὴν ἀπόγνωση ἀπὸ τὰ προβλήματα καὶ τοὺς πειρασμοὺς ποὺ ἀντιμετωπίζουμε καθημερινά. «Θάρσει, τέκνον». Ἔχε θάρρος. Μὴ φοβᾶσαι. Δίπλα σου στέκει ὁ Κύριος. Ὅλα θὰ πᾶνε καλά.

2. Θεραπεία τῆς ψυχῆς

Ὁ Χριστὸς μετὰ τὴν ἐλπιδοφόρα αὐτὴ διαβεβαίωσή του λέει στὸν παραλυτικὸ ἕναν ἐξουσιαστικὸ λόγο: «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Σοῦ ἔχουν συγχωρηθεῖ οἱ ἁμαρτίες σου. Ὁ ἀσθενὴς ἀσφαλῶς προσδοκοῦσε τὴ σωματικὴ θεραπεία ἀπὸ τὸν Κύριο. Γι᾿ αὐτὸ ἄλλωστε τὸν εἶχαν ὁδηγήσει κοντά Του. Ὁ Θεάνθρωπος Χριστός, ὡστόσο, θεράπευσε πρῶτα τὴν κρυφὴ ἀσθένεια τῆς ψυχῆς, ποὺ εἶναι ἡ ἁμαρτία, ὅπως ἐπισημαίνει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Τὸ ἄδηλον πρῶτον ἐθεράπευσε, τὴν ψυχήν, τὰ ἁμαρτήματα ἀφείς» (PG 57, 359).

Συνήθως γίνονται εὐκολότερα ἀντιληπτὲς οἱ ἀσθένειες τοῦ σώματός μας. Μιὰ πληγή, ἕνα τραῦμα, μιὰ αἱμορραγία προκαλοῦν τὶς περισσότερες φορὲς πόνο. Ἀντιλαμβάνεται ὁ ἄνθρωπος ὅτι ὑπάρχει κάποια σωματικὴ ἀσθένεια καὶ σπεύδει στὸν ἰατρὸ γιὰ νὰ τὴν ἀντιμετωπίσει. Ἔχει ὅμως καὶ ἡ ψυχὴ ἀσθένειες, οἱ ὁποῖες εἶναι πιὸ δυσδιάκριτες καὶ πιὸ ἐπικίνδυνες. Ἀπειλοῦν μάλιστα τὴν αἰώνια σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ ἀσθένειες τῆς ψυχῆς εἶναι οἱ ἁμαρτίες καὶ τὰ πάθη.

Μὲ τὴ φράση «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς βεβαιώνει ὅτι Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Ἰατρὸς τῶν ψυχῶν. Ἐκεῖνος ἔχει τὴν ἀπόλυτη ἐξουσία, τὴ θεϊκὴ δύναμη νὰ συγχωρεῖ ἁμαρτίες, νὰ θεραπεύει τὶς πνευματικὲς ἀσθένειές μας. Τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται ἀπὸ ἐμᾶς εἶναι νὰ ἐξετάζουμε τὸν ἑαυτό μας γιὰ νὰ διακρίνουμε, κατὰ τὸ δυνατόν, τὶς ἀσθένειες αὐτές. Νὰ σπεύδουμε δὲ στὸ πνευματικὸ ἰατρεῖο τῆς Ἐκκλησίας μας, στὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος ὁ Κύριος συνέστησε καὶ στὸ ὁποῖο Ἐκεῖνος εἶναι ἀοράτως παρὼν καὶ χαρίζει τὴν ἄφεση. Ὁ Θεάνθρωπος Χριστός, μετὰ τὴν εἰλικρινὴ ἐξομολόγηση τῶν ἁμαρτιῶν μας ἐνώπιον τοῦ ἱερέα Πνευματικοῦ, μᾶς δίνει τὴν ἴδια διαβεβαίωση, ποὺ ἔδωσε τότε στὸν παραλυτικό: «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου»· ἔχουν συγχωρηθεῖ οἱ ἁμαρτίες σου.

3. Ὁ φθόνος τυφλώνει

Οἱ Φαρισαῖοι βέβαια, ποὺ ἦταν παρόν­τες καὶ ἄκουσαν τὰ λόγια αὐτά, θεώρησαν μὲ τὴ σκέψη τους ὅτι ὁ Ἰησοῦς βλασφημεῖ καὶ σφετερίζεται θεϊκὲς ἰδιότητες, διότι μόνο ὁ Θεὸς εἶχε τὴν ἐξουσία νὰ συγχωρεῖ ἁμαρτίες. Ὁ καρδιογνώστης ὅμως καὶ παντεπόπτης Κύριος τοὺς ἤλεγξε γιὰ τοὺς κρυφοὺς αὐτοὺς διαλογισμούς. Κατόπιν, γιὰ νὰ τοὺς ἀποδείξει ὅτι εἶχε θεϊκὴ ἐξουσία, θεράπευσε πλήρως καὶ τὴ σωματικὴ ἀσθένεια τοῦ παραλυτικοῦ.

Θὰ περίμενε κανεὶς τουλάχιστον, μετὰ τὸ διπλὸ αὐτὸ θαῦμα τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ τὴν ἀποκάλυψη τῶν κρυφῶν λογισμῶν τους καὶ τὴ θεραπεία τῆς παραλυσίας τοῦ ἀσθενοῦς, νὰ συγκλονισθοῦν οἱ Φαρισαῖοι καὶ νὰ μετανοήσουν. Ἡ περικοπὴ ὅμως δὲν μᾶς πληροφορεῖ ὅτι συνέβη κάτι τέτοιο. Ἄλλωσ­τε εἶχαν δεῖ κι ἄλλα θαύματα τοῦ Κυρίου στὸ παρελθόν, παρέμεναν ὅμως ἀμετάπειστοι. Ἦταν τέτοια ἡ πώρωση τῆς καρδιᾶς τους, τόσος ὁ φθόνος μέσα τους, ὥστε ἔβλεπαν ὀφθαλμοφανὴ θαύματα ἀπὸ τὸν Χριστὸ χωρὶς νὰ τὰ παραδέχονται. Στέκονταν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ δὲν Τὸν ἀναγνώριζαν.

Πόσο φοβερὸ πάθος εἶναι ὁ φθόνος, πόση ζημιὰ προκαλεῖ! Τυφλώνει τοὺς πνευματικοὺς ὀφθαλμούς μας, μᾶς ἀποξενώνει ἀπὸ τὸν Θεό, διαταράζει τὶς σχέσεις μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, προκαλεῖ διαρκὴ ταραχὴ στὴν ψυχή, ἕνα συνεχὲς μαρτύριο. Ἄς μετανοοῦμε κι ἂς ζητοῦμε ἔλεος ἀπὸ τὸν πανοικτίρμονα Κύριο. Μόνο μὲ τὴ μετάνοια διανοίγονται οἱ πνευματικοὶ ὀφθαλμοί, ὥστε νὰ γνωρίζουμε τὸν Θεὸ καὶ νὰ διακρίνουμε τὴν παρουσία του στὴ ζωή μας.

 ***************************************************

 

 

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 20 Ἰουλίου 2025, Τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ (Ἰακ. ε΄ 10-20)

10 ὑπόδειγμα λάβετε, ἀδελ­φοί μου, τῆς κακοπαθείας καὶ τῆς μακροθυμίας τοὺς προφήτας, οἳ ἐλάλησαν τῷ ὀνόματι Κυρίου. 11 ἰδοὺ μακαρίζομεν τοὺς ὑπομένοντας· τὴν ὑπο­μονὴν Ἰὼβ ἠκούσατε, καὶ τὸ τέλος Κυρίου εἴδετε, ὅτι πολύσπλαγχνός ἐστιν ὁ Κύ­ριος καὶ οἰκτίρμων. 12 Πρὸ πάντων δέ, ἀδελ­φοί μου, μὴ ὀμνύετε μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ ναὶ ναί, καὶ τὸ οὒ οὔ, ἵνα μὴ εἰς ὑπόκρισιν πέσητε. 13 Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω· εὐθυμεῖ τις; ψαλλέτω. 14 ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ’ αὐτὸν ἀλείψαντες αὐ­τὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· 15 καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ. 16 ἐξομολογεῖσθε ἀλλή­λοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔ­χεσθε ὑπὲρ ἀλλή­λων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη.17 Ἠλίας ἄνθρωπος ἦν ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν, καὶ προ­σευ­χῇ προσηύξατο τοῦ μὴ βρέξαι, καὶ οὐκ ἔβρεξεν ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ μῆνας ἕξ· 18 καὶ πάλιν προσηύξατο, καὶ ὁ οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκε καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησε τὸν καρπὸν αὐτῆς. 19 Ἀδελφοί, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας, καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν, 20 γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέ­ψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

10 Ἀδελφοί μου, πάρτε ὡς παράδειγμα κακοπάθειας καί ὑπομονῆς τούς προφῆτες, οἱ ὁποῖοι δέν ἦταν τυ­χαῖ­οι ἄνθρωποι, ἀλλά μίλησαν ὡς ἀπεσταλμένοι τοῦ Κυ­ρίου. 11 Ἰδού, θεωροῦμε πανευτυχεῖς καί καλοτυχίζουμε ἐ­­κείνους πού δείχνουν ὑπομονή. Ἀκούσατε ἀπό τά ἀναγνώσματα τῆς Ἁγίας Γραφῆς γιά τήν ὑπομονή τοῦ Ἰώβ, καί εἴδατε τό εὐτυχισμένο τέλος πού τοῦ ἐπεφύλαξε ὁ Κύριος στή δοκιμασία του. Διότι ὁ Κύριος εἶναι γεμάτος εὐσπλαχνία καί ἔλεος, καί μέ πολλή στοργή ἐπιτρέπει νά δοκιμάζονται τά παιδιά του. 12 Ὅπως ὅμως δέν ἐπιτρέπεται νά στενάζετε ἐνα­ντίον τῶν συνανθρώπων σας, ἔτσι δέν πρέπει νά ἐ­­πι­κα­λεῖ­σθε μέ ἀσέβεια καί τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ στίς στενοχώ­ριες σας. Προπαντός, ἀδελφοί μου, μήν ὁρ­κίζεσθε οὔτε στόν οὐρανό, οὔτε στή γῆ, οὔτε νά κάνετε κανέναν ἄλ­λο ὅρκο. Ἄς εἶναι τό ναί πού λέτε, πραγματικό ναί· καί τό ὄχι σας πραγματικό ὄχι· γιά νά μήν πέσετε στήν ὑπο­κρι­σία καί τό ψέμα. 13 Ὑποφέρει κανείς ἀνάμεσά σας ἀπό στενοχώρια καί θλίψη; Ἄς προσεύχεται κι ἄς ζητᾶ παρηγοριά ἀπό τόν Θεό. Ἔχει κανείς χαρούμενη διάθεση; Ἄς ψάλλει ψαλ­μούς, καί μ’ αὐτούς ἄς ἐξαγιάζει τή χαρά του. 14 Εἶναι κανείς ἀνάμεσά σας ἄρρωστος; Ἄς προσκαλέ­σει τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας, κι αὐτοί ἄς προ­σευχηθοῦν ἐπάνω του, καί συγχρόνως ἄς τόν ἀλείψουν μέ λάδι, ἐπικαλούμενοι τό ὄνομα τοῦ Κυρίου. 15 Καί ἡ προσευχή αὐτή πού γίνεται μέ πίστη θά σώσει ἀπό τή σωματική ἀσθένεια τόν ἄρρωστο. Ὁ Κύριος θά τόν κάνει καλά καί θά τόν σηκώσει ἀπό τό κρεβάτι τῆς ἀρρώστιας του. Κι ἄν ὁ ἀσθενής ἔχει διαπράξει ἁμαρτίες πού προκάλεσαν τήν ἀσθένειά του, ὁ Κύριος θά τοῦ τίς συγχωρήσει. 16 Γενικότερα σᾶς προτρέπω νά ἐξομολογεῖσθε μεταξύ σας τίς ἁμαρτίες σας καί νά προσεύχεσθε ὁ ἕνας γιά χάρη τοῦ ἄλλου, γιά νά γιατρευτεῖτε ὄχι μόνο ἀπό τίς σωματικές σας ἀσθένειες ἀλλά καί ἀπό τίς ψυχικές. Ἔχει μεγάλη δύναμη ἡ δέηση τοῦ δικαίου καί ἐνεργεῖ δρα­στικά καί ἀποτελεσματικά ἐπιφέροντας μεγάλες ὠφέ­­­­­λειες. 17 Ὁ Ἠλίας ἦταν ἄνθρωπος πού εἶχε τήν ἴδια ἀσθενική φύση μέ μᾶς, καί προσευχήθηκε νά μή βρέξει, καί δέν ἔβρεξε στή γῆ τρία χρόνια καί ἕξι μῆνες. 18 Καί προσευχήθηκε ξανά ζητώντας νά βρέξει, καί ὁ οὐ­­ρανός ἔδωσε βροχή καί ἡ γῆ βλάστησε τό σπόρο πού εἶχε μέσα της κι ἔκανε τόν καρπό της. 19 Σᾶς κάνω καί τήν τελευταία μου ἔκκληση, πού εἶ­ναι καί ἡ ἐπισφράγιση τῆς ἐπιστολῆς μου. Ἀδελφοί, ἄν κανείς ἀπό σᾶς πλανηθεῖ καί ξεστρατίσει μακριά ἀπό τή χριστιανική ἀλήθεια, καί κάποιος ἄλλος ἀδελφός τόν ἐπαναφέρει στήν ἀλήθεια, 20 ἄς γνωρίζει ὅτι ἐκεῖνος πού ἐπέστρεψε ἕναν ἁμαρ­τω­­λό ἀπό τόν πλανεμένο καί ὀλέθριο δρόμο πού βάδι­ζε, θά σώσει μιά πολύτιμη ψυχή ἀπό τό θάνατο καί θά ἐξα­­­λείψει πλῆθος ἁμαρτιῶν πού διέπραξε ἤ σκόπευε νά διαπράξει ὁ ἄνθρωπος πού εἶχε πλανηθεῖ.