Ο Γέροντας Ευμένιος βλέπει τον άγιο Νικηφόρο να αιωρείται!

 

Ο Γέροντας Ευμένιος βλέπει τον άγιο Νικηφόρο να αιωρείται!

Μία χειμωνιάτικη ημέρα, ο πατήρ Ευμένιος, αφού έβαλε τον παππούλη, όπως αποκαλούσε τον όσιο Νικηφόρο, να ξαπλώσει, προτού φύγει του είχε υπενθυμίσει ο άγιος ότι έπρεπε να κλείσει τη σόμπα που άναβε μέσα στο δωμάτιό του. 

Επιστρέφοντας στο κελλί του ο Γέροντας Ευμένιος, κατά τη διάρκεια της προσευχής του άρχισε να αναρωτιέται, «μα, έκλεισα τη θερμάστρα του παππού; Έσβησα τη σόμπα»; 

Κι επειδή όλο και πιο πολύ τον ενοχλούσε ο λογισμός αυτός, «θα πάω», είπε, «σιγά σιγά χωρίς να τον ξυπνήσω και θα σβήσω τη θερμάστρα, αν είναι αναμμένη». Πάει πίσω στον παππού κι ανοίγει την πόρτα σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσει, γιατί νόμιζε ότι κοιμάται, και τι βλέπει;

Βλέπει τον άγιο Νικηφόρο, τον παράλυτο και τυφλό, να αιωρείται στον αέρα, ενάμισι μέτρο πάνω από το κρεββάτι! Να είναι μέσα σε πολύ φως και να προσεύχεται με τα χέρια ανοιχτά προς την εικόνα της Παναγίας που είχε στο κελλάκι του! 

Έμεινε έκπληκτος! Έκλεισε αθόρυβα την πόρτα, να μην ενοχλήσει τον άγιο από την όραση που είχε του ακτίστου φωτός, πήγε στο κελλί του και, όπως μου είπε• «Και γονάτισα, παιδί μου, και πρώτα είπα συγγνώμη του Θεού, που μπήκα μέσα σ’ αυτή την επικοινωνία που είχε ο Χριστός με τον Γέροντά μου». 

Και ύστερα, μου λέει, «με έπιασε τέτοια χαρά, που κύματα κύματα η χαρά γέμισε όλο μου το σώμα, όλο μου το είναι και έλεγα: “Χριστέ μου, μα σ’ αυτόν τον μεγάλο άγιο με έστειλες; Αυτόν μου έφερες για να είναι ο δάσκαλός μου. Εγώ, άνθρωπο σου ζήτησα, κι Εσύ μου έστειλες άγιο”»!

Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου