Μάθημα για το έθιμο του Χαρταετού

Στο μάθημα του Σαββάτου ετοιμάσαμε τους χαρταετούς, που θα διακοκοσμήσουν τον χώρο των παιδιών. Μια όμορφη κατασκευή που έχει όμορφο αποτέλεσμα. 

Έθιμο για μικρά και μεγάλα παιδιά ο χαρταετός προσφέρει με τις τρελές και απίθανες πτήσεις του, μοναδικές στιγμές χαράς.

Όλοι συμφωνούν πως οι χαρταετοί είναι επινόηση των ανατολικών λαών (Κινέζοι, Ιάπωνες κλπ).

Από τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης, οι χαρταετοί πέρασαν από λιμάνι σε λιμάνι και έφτασαν πρώτα στην Σμύρνη, στην Χίο και στην Κωνσταντινούπολη, για να συνεχίσουν στα Επτάνησα, την Πάτρα, Τη Σύρο και έπειτα σε όλη την Ελλάδα.

Ανάλογα με την περιοχή είχαν και μια ονομασία. Οι Σμυρνιοί τους έλεγαν "τσερκένια", οι Πόντιοι "πουλία" οι Θρακιώτες "πετάκια", οι Κωσταντινοπολίτες "ουτσουρμάδες" και οι Επτανήσιοι "φυσούνες". Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας ονομάζονταν "αστέρια", "ψαλίδες", "φωτοστέφανα" κ.ά.

 Στην δική μας κατασκευή χρειαστήκαμε λευκό, πράσινο και κίτρινο χαρτόνι. Σχεδιάσαμε και στα τρία χρώματα τον χαρταετό και τον κόψαμε. Κολλήσαμε τα χρωματιστά χαρτόνια, τον πλαστηκοποιήσαμε και με πολύχρωμες κορδέλες φτιάξαμε την ουρά. Στο κέντρο του χαρταετού κολλήσαμε ένα πον-πον. Τέλος τον στερεώσαμε σε ξυλάκι για να μπορούμε να τον διακοσμήσουμε.

Βέβαια αν και λίγο καθηστερημένα, δεν ξεχάσαμε να βάλουμε τον Μάρτη μας. Τα παιδιά μάθανε και αυτό το έθιμο:

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, και το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.